ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ
Ξεπέρασε τον εαυτό του το Παχύδερμο των Ιμίων. Αφού δεν άφησε απρόσβλητη απ τον δυσωδία του οχετού της επιλεκτικής κριτικής του, την παραμικρή ζωντανή κοινωνική ομάδα της δύστυχης Ρουσφετόβιας έπιασε στο στόμα του και τους νεκρούς ήρωες της. Και το έκανε με απόλυτα επιστημονικό τρόπο. Αυτή τη φορά χωρίς γενικεύσεις μεμονωμένων αληθειών τύπου «μαζί τα φάγαμε» ή τύπου απόδοσης του χαρακτηρισμού του «κοπρίτη» αδιακρίτως επί δικαίων και αδίκων
Αυτή τη φορά χτύπησε με αλήθειες . Αλήθειες που τις έντυσε έντεχνα με κατάλληλη «εκφραστική χροιά» και τις έδεσε με τα δέοντα συμφραζόμενα ώστε να αποκτούν τον χαρακτήρα προσβολής
Εξηγούμαι ξεκινώντας με ένα ερώτημα
Είναι προσβλητικό να είσαι αγράμματος?
Η πρώτη και εύκολη απάντηση είναι ΝΑΙ! Είναι όμως αυτή η σωστή απάντηση?
Την σωστή απάντηση μπορεί να την δώσει κανείς μόνο αν φέρει στο μυαλό του δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις ανθρώπων που τις............ έχουν ζήσει σχεδόν όλοι οι σημερινοί ενήλικοι έλληνες. Αυτή του κατ ΑΝΑΓΚΗ αγράμματου και εκείνη του κατ ΕΠΙΛΟΓΗ αγράμματου! Αυτή του παππού σας , της γιαγιάς σας η και των γονιών σας οι πιο μεγάλοι, που ΕΦΤΥΣΑΝ ΑΙΜΑ σε μια κοινωνία απόλυτης φτώχιας για να σας μεγαλώσουν και αυτή των σημερινών καλομαθημένων απαίδευτων κωλόπαιδων (ΟΧΙ όλων, αλλά αυτών των λίγων ή πολλών που όλοι ξέρουμε και που συναντάμε γύρω μας) που το μόνο στοιχείο που τα διαφοροποιεί απ τους κηφήνες και τα κοπρόσκυλα είναι το ότι δεν διαθέτουν υμενοειδή φτερά και ουρά
Ναι κύριοι. Ο χαρακτηρισμός «αγράμματος» είναι τίτλος ΤΙΜΗΣ για τον παππού σας που δεν του δόθηκε η παραμικρή ευκαιρία να μορφωθεί ως παιδί και που θυσίασε την δική του ζωή ως ενήλικας στο βωμό της δικής σας προκοπής.
Ναι κυρίες μου. Ο χαρακτηρισμός «αγράμματος» είναι τίτλος ΤΙΜΗΣ για την γιαγιά σας ή την μάνα σας που μεγάλωσαν σε μια κοινωνία με τη γυναίκα στο απόλυτο περιθώριο χωρίς να μάθουν «γράμματα», και που παρ όλα αυτά σας παρέδωσαν αξιοπρεπείς και έντιμους ανθρώπους στο προσκήνιο της κοινωνίας του «μαζί τα φάγαμε»
Ο χαρακτηρισμός αγράμματος είναι τίτλος τιμής για όλους όσους ενώ βρέθηκαν από ΑΝΑΓΚΗ να υπογράφουν με «σταυρό» σηκωναν μια ζωή έναν άλλο σταυρό, για να μπορούν οι νεώτεροι να ζουν στα πούπουλα
Και όταν αυτοί οι νεώτεροι ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ενώ τα έχουν όλα στα πόδια τους, επιλέγουν το δρόμο της αμάθειας του κηφήνισμού, ο χαρακτηρισμός μετατρέπεται σε καταπέλτη που τσακίζει δικαίως το κάλπικο και επίπλαστο δήθεν «κύρος» τους
Αυτά τα τενεκεδόμυαλα παράσιτα είναι που συμπαρασύρουν στην απαξίωση αδίκως τους κατ ανάγκη αγράμματους που υπήρξαν πρότυπα προκοπής και κοινωνικής προσφοράς. Γι αυτό όσο εύκολο και δίκαιο είναι να αποκαλούμε αγράμματο τον κάθε αρχιτεμπέλαρο αμόρφωτο κοπρίτη άλλο τόσο δύσκολο και απρεπές είναι να απευθύνουμε με παρόμοια «εκφραστική χροιά» τον ίδιο χαρακτηρισμό σε κατ ανάγκη αμόρφωτους ανθρώπους με κοινωνική προσφορά
Αυτό ήταν το ατόπημα του «μορφωμένου» Παχύδερμου των Ιμίων. Το να φορέσει ύπουλα τον μανδύα της απαξίωσης σε εθνικούς ήρωες μέσα από μια έντεχνα ειπωμένη αλήθεια
Ναι κύριε εισηγητά της θεωρίας της γαλανόλευκης κουρελούς των Ιμίων
Ναι τρισάθλιε ικέτη του ανέμου που τον παρακάλαγες να φυσήξει λίγο παραπάνω για να παρασύρει την κουρελού και να βγεις απ τα δύσκολα
Ναι. Οι ήρωες του21 ήταν αγράμματοι.
Έκαναν κοπάνα από τα φροντιστήριο και πήγαιναν για καφέ στην πλατεία!
Δεν τους δέχτηκαν τα Harvard και τα LSE που τελειώσανε οι σύγχρονοι καταστροφείς της νεοτέρας Ελλάδας.
Δεν τους δέχτηκε το Πολυτεχνείο του οποίου η περίφημη γενιά μας έφερε στο σημερινό χάλι
Δεν έγραψαν καλά στις πανελλαδικές και έφαγαν «πόρτα» απ τα ιδρύματα μαζικής παραγωγής μορφωμένων τενεκέδων πιστοποιημένων με χαρτιά χωρίς αντίκρισμα από καθηγητάδες λογοκλέφτες και βουβούς παρατηρητές της τραγικής πραγματικότητας
Ναι ρε ήταν αγράμματοι. Ναι ρε υπέγραφαν με «σταυρό». Επειδή όμως δεν εκτιμάς τον Σταυρό που σήκωσαν για να μπορείς εσύ να έχεις φάει μέχρι σήμερα αυτά που έφαγες, με όσους τα έφαγες, και να λες σήμερα αυτά που λες θα σου δώσω ένα δείγμα για το πώς καθάριζαν τις «μπουγάδες» τους οι αμόρφωτοι ήρωες του παρελθόντος σε σχέση με τους σημερινούς «μορφωμένους» φιόγκους του σιναφιού σου
Πάρε λοιπόν να χεις
«Έλα, σκατότουρκε, έλα ν' ακούσεις τα κερατά σας, γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Τι θαρεύσατε κερατάδες... Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε από ημάς συνθήκην με έναν κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα!»
Αυτή ήταν η απάντηση του αγράμματου Καραϊσκάκη στον Σιλιχταρ Μποδα απεσταλμένο απ τον αρχηγό της Τουρκικής στρατιάς των Τρικάλων με εντολή να ζητήσει απ τον Έλληνα ήρωα να συνθηκολογήσει!
Και εγ’ω ρωτάω: Αν στη θέση του Καραϊσκάκη ήταν κάποιος μορφωμένος Ανελληνιστος και παγκόσμιος στοχαστής, πρωθυπουργός της δύστυχης Ρουσφετόβιας και στη θέση του Τούρκου κάποιος ονόματι Ταγιπ Πασσας και η συνάντηση γινόταν στο Ερζερουμ τι θα έλεγε άραγε ο μορφωμένος «στοχαστής» ?
(λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι δεν μπορεί να αρθρώσει ελληνική λέξη σε μια απλή πρόταση)
Αν υποθέσω ότι θα έλεγε «Ο Ταγιπ Πασσας είναι φίλος και καρντάσι γεμάτος Ντομπροσύνη…» θα πέσω μέσα?
Και το κυριότερο αν έχω πέσει μέσα και το έλεγε σε ποσά χρόνια θα είχαμε απελευθερωθεί?
Ε Ραγιαδες Ραγιάδες? Σε πόσα?
Πάρε και άλλο νάχεις
"Εμένα η μάνα μου έφαγε ισα με σαράντα χιλιάδες ψωλές μέχρι να με γεννήσει"
Αυτή ήταν η απάντηση του αγράμματου Καραϊσκάκη στις ειρωνείες και στο χαρακτηρισμό του «μούλου» που του απέδιδαν επειδή ήταν νόθος γιός καλόγριας
Με βουλοκέρι το βουλώσανε οι μάγκες
Και εγώ ρωτάω: Αν στην θέση του ήταν κάποιο μορφωμένο παχύδερμο της κυβέρνησης της Ρουσφετόβιας που τον μέμφονταν για την παρέλαση της κόρης του όχι απο μία όχι από δυο αλλά από τρεις θέσεις του Δημοσίου τους εις βάρος των «μουλικων» του απλού κοσμάκη τι άραγε θα απαντούσε το καθωσπρέπει μορφωμένο παχύδερμο?
Να υποθέσω πως θα λεγε ότι «Όλα έγιναν νόμιμα» ?
Και αν το έλεγε πόσες χιλιάδες ψ… (στα δικά μου βάζω «μπιπ». Μόνο του Γίγαντα Καραϊσκάκη μεταφέρω αυτούσια τα λεγόμενά του) θα πρέπει να συνεχίσουν να τρώνε τα «μούλικα» του κοσμάκη, απ τους «γραμματιζούμενους» ισχυρούς μέχρι να γευτούν αυτό που λέμε αξιοκρατία?
Ναι ρε, οι επαναστάτες ήταν και αγράμματοι και αδαείς. Γι αυτό ρε έβαζαν την ελευθερία πάνω απ τη ζωούλα τους και κάνανε πλάκα και στον ίδιο το θάνατο
«Αν ζήσω, θα τον χαλάσω εγώ αυτόν που με βάρεσε μας άν ψοφήσω, ε, τότε κλάστε μου τον πούτζον».
Αυτά έλεγε ο αδαής Γεώργιος Καραισκάκης όντας βαρύτατα χτυπημένος από τουρκικό βόλι λίγο πριν ξεψυχήσει
Φαντάζεστε σημερινό παχύδερμο απ αυτούς που λένε στους δημοσιογράφους του πολιτικού ρεπορτάζ της Ρουσφετόβιας «Δε γ… πρωί πρώί» να βρίσκεται στη θέση του αγράμματου ήρωα?
Ναι ρε, οι επαναστάτες ήταν και αγράμματοι και αδαείς Γι αυτό δεν συμβουλευτήκαν ούτε μαθηματική λογική ούτε καν την κοινή λογική των ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΩΝ ΚΙΟΤΗΔΩΝ που θέλει τους λίγους να κάνουν τουμπεκι μπροστά στους πολλούς
«Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομεν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε, "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά, ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας... και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμεν σ' αυτό το σκοπό και κάναμεν την επανάσταση.»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης – Ομιλία στην Πνυκα το 1838
Ναι ρε οι επαναστάτες ήταν αγράμματοι αλλά είχαν την ψυχή και τα κότσια αφού μας ελευθέρωσαν να ΖΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ για τον τίτλο τιμής του αγράμματου κατ ανάγκη που η ζωή αναγκαστικά τους χάρισε
«Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε στους καφενέδες και στα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τας σπουδάς σας και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον, δυο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι στο επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσερις-πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι, να σκλαβωθείτε εις τα γεράματά σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων και κατά την παροιμία "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε".
Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γενεί σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, μα να κοιτάζει το καλό της κοινότητας, γιατί μέσα στο καλό αυτό βρίσκεται και το δικό σας.
Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και διά τούτο σας ζητώ συγχώρεση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας…»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης – Ομιλία στην Πνυκα το 1838
Αλήθεια τα μορφωμένα παχύδερμα του σήμερα που εκχωρούν ξεδιάντροπα την εθνική κυριαρχία που παρέλαβαν έτοιμη απ τους αγράμματους ήρωες που απαξιώνουν, θα ζητήσουν ποτέ έστω και μια τυπική συγνώμη?
Τέτοια «μόρφωση» να την χαίρεστε αξιότιμε κύριε ΜαζιΤαΦαγαμε…
Με τέτοιους μορφωμένους «ΠΟΥΤΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΤΕ»! (Θ. Κολοκοτρώνης! )
katsikas.george@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου