Δυο χρηματιστές κατεβαίνουν τη Σταδίου πηγαίνοντας για την Χρηματιστηριακή τους.
Ήταν σκεπτικοί και αμίλητοι λόγω της οικονομικής κρίσης και της αφραγκιάς που τους ταλαιπωρούσε τον τελευταίο καιρό.
Ξαφνικά στην άκρη του πεζοδρομίου ο ένας βλέπει σκατά. Και λέει στον άλλο.
- Ρε σύ, αν σου δώσω 1000 Ευρώ τρως αυτά τα σκατά ;
- Ουουου ! λέει ο άλλος και με μια κίνηση τα παίρνει στο χέρι του και τα τρώει.
Ο άλλος βγάζει σκασμένος 1000 € και του τα δίνει.
Λίγο πιο κάτω αυτός που είχε γευθεί την λιχουδιά βλέπει και άλλα σκατά.
Ξέροντας την αηδία που δοκίμασε και θέλοντας να κερδίσει και άλλα 1000 € λέει στον άλλο που έψαχνε να βρει τρόπο να ξαναπάρει πίσω τα 1000 € που έχασε :
-Δεν μου λες , αν σου δώσω εγώ 1000 € τρως εσύ αυτά τα σκατά ;
- Βεβαίως, λέει ο άλλος και χαρούμενος που θα ξαναπάρει τα 1000 € πίσω τρώει με μια κίνηση όλα τα σκατά.
Ο άλλος βγάζει με τη σειρά του σκασμένος τα 1000 € και του τα δίνει πίσω. Πολύ σκεφτικοί και οι δύο συνεχίζουν τον δρόμο τους προς την χρηματιστηριακή του εταιρεία.
Όταν φτάνουν ο ένας διακόπτει την σιωπή τους και λέει :
- Ρε συ, αν κατάλαβα καλά, φάγαμε και οι δύο σκατά και δεν κερδίσαμε τίποτα !
Ο άλλος σκέφτεται λίγο, και του απαντάει :
- 'Έχεις δίκιο. Αλλά δεν πειράζει. Κάναμε τζίρο !
Αυτό θα πει, γράφω με φαντασία!
Γράφω χωρίς να σκέφτομαι θα ήταν πιο δόκιμο σαν τίτλος για το γνωστό μάθημα του Δημοτικού Σχολείου "Σκέφτομαι και γράφω"!
Για πολλούς μαθητές δημοτικού, το εν λόγο μάθημα τις περισσότερες φορές είναι ένας εφιάλτης δοσμένος όμως με πολύ χιούμορ. Διαβάστε:-)
Το παρακάτω κείμενο το έγραψε μαθητής της ΣΤ΄ τάξης κάπου στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου. Όσοι δεν ξέρουν κρητικά ίσως και να χάσουν κάποιες λεπτομέριες από το νόημα. Η ορθογραφία των λέξεων μην σας παραξενέψει. Είναι αποτυπωμένη ακριβώς όπως στο προτότυπο χειρόγραφο κείμενο. Το θέμα της έκθεσης όπως θα διαπιστώσετε είναι και επίκαιρο.
Θέμα: Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου.
Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του. γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα. κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του. μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό.
κε το μαριό τότε λεει. όφου! όφου! ίντα παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό. ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί; και ίπετζι ο άνγκελος. μι στενοχοράσε συ μαριό κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει.
ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα. τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό.
κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου.
1 σχόλιο:
Ακόμα γελάω...και μελαγχολώ..
με τα κείμενα του ιστολογίου σου.
Αγαπητέ μου φίλε σου εύχομαι καλή Ανάσταση "έξω και μέσα σου" και να διατηρείς πάντα αυτή την ξεχωριστή ευφυία και μαχητικότητα.
Φίλος σου
Δημοσίευση σχολίου