ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ…

Ξεχνάμε...
... πως ο Εβραίος που ήταν κάποτε ο περιπλανώμενος έχει γίνει πια ο αφέντης.
Αν θέλουμε να αναζητήσουμε σήμερα τον περιπλανώμενο, θα τον βρούμε στα μάτια ενός Παλαιστινίου που κοιτάζει το τείχος με τα ηλεκτροφόρα σύρματα ή στα μάτια μιας Παλαιστίνιας που κοιτάζει το γκρεμισμένο της σπίτι και το ξεριζωμένο της λιόφυτο.
Ξεχνάμε...
... εκείνο που είχε πει στις 17 Νοεμβρίου 1948 ο Ααρών Τσίζλινγκ, υπουργός Γεωργίας του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ, ύστερα από τις μαζικές σφαγές αθώων Παλαιστινίων: «Τώρα που οι Εβραίοι συμπεριφέρθηκαν κι αυτοί σαν ναζί,νιώθω την ψυχή μου σπαραγμένη».
Να θυμόμαστε...
... τον Εφραίμ Κατζίρ, κατοπινό πρόεδρο του Ισραήλ, που το 1948 βρήκε ένα χημικό δηλητήριο για να τυφλώσει ! τους Παλαιστινίους και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς πρότεινε τη χρήση του.
Να θυμόμαστε τον Αριέλ Σαρόν,που το 1953 καταδικάστηκε ως τρομοκράτης με το ψήφισμα 101 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επειδή έκλεινε στα σπίτια τους ολόκληρες οικογένειες Παλαιστινίων, σφράγιζε τις πόρτες κι ύστερα τους ανατίναζε.
Να θυμόμαστε τον πρεσβευτή του Ισραήλ στον ΟΗΕ Άμπα Ίμπαν, που το 1981 είπε στον Μεναχέμ Μπέγκιν: «Έχει σχηματιστεί στον κόσμο η εικόνα ενός Ισραήλ που υποβάλλει με αγριότητα άμαχους πληθυσμούς στη φρίκη του θανάτου και του τρόμου, σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει καθεστώτα των οποίων ούτε εγώ ούτε εσείς θα τολμούσαμε να προφέρουμε το όνομά τους».
Να θυμόμαστε το ψήφισμα Α/RΕS/37/123 του ΟΗΕ, που τον Δεκέμβριο του 1982 χαρακτήρισε «πράξη γενοκτονίας» τη σφαγή 3.000 Παλαιστινίων (μέσα σε 48 ώρες) στη Σάμπρα και Σατίλα με «προσωπική ευθύνη» του Αριέλ Σαρόν.
Να θυμόμαστε τους 17.500 νεκρούς, κυρίως αμάχους, που άφησε πίσω της η ισραηλινή εισβολή στον Λίβανο το 1982. Να θυμόμαστε τη σφαγή της Κανά, κοντά στην έδρα του ΟΗΕ, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο τουλάχιστον 50 παιδιά.
Να θυμόμαστε τα λόγια του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, του Νοτιοαφρικανού Τζον Ντάγκαρντ, που τον Φεβρουάριο του 2007 έγραφε πως η ισραηλινή κατοχή είναι ένα ρατσιστικό απαρτχάιντ εις βάρος των Παλαιστινίων και πως το Ισραήλ θα έπρεπε να παραπεμφθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Να θυμόμαστε τα λόγια του Εβραίου διανοούμενου Νόρμαν Φινκελστάιν, που οι γονείς του έπεσαν θύματα του Ολοκαυτώματος: «Αν οι Ισραηλινοί δεν θέλουν να κατηγορούνται πως είναι ναζί, δεν έχουν παρά να πάψουν να φέρονται σαν ναζί».
Να θυμόμαστε...
... τέλος τον Μπεν Γκουριόν, τον πατέρα του κράτους του Ισραήλ, που άφησε παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές αυτή τη γραφή: «Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την τρομοκρατία, τις δολοφονίες, τους εκφοβισμούς, την κατάσχεση περιουσιών, για να εκκαθαρίσουμε τη Γαλιλαία από τον αραβικό πληθυσμό της». Είναι λόγια που γράφτηκαν 50 χρόνια πριν ο πρώτος πύραυλος Κάσαμ της Χαμάς εκτοξευτεί εναντίον της ισραηλινής πολίχνης Σντερότ.

Ο Καλιγούλας…

Ο Καλιγούλας, διηγείται ο Τάκιτος, έβαζε τους άνδρες να παρίστανται στο βιασμό των γυναικών τους. Και τους εξανάγκαζε να γελούν…

Κάπως έτσι-επιτρέψτε μου να πω- φαίνονται να σκέφτονται και κάποιοι συνήγοροι των Εβραίων. Οι οποίοι δυσανασχετούν και καταδικάζουν όσους καταδικάζουν το όργιο της κακουργίας του «περιούσιου λαού» σε βάρος των Παλαιστινίων.

    Μα πώς είναι δυνατόν! Θα πείτε. Δεν βλέπουν, δεν καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται! Δεν καταλαβαίνουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων παραμένει φυσιολογική; Και, όπως είναι φυσιολογικό, φρίττει μπροστά στo ρεσιτάλ της πολιτικής και στρατιωτικής αλητείας Εβραίων και Αμερικάνων! Δεν καταλαβαίνουν ότι για τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων υπάρχει δίκιο και άδικο; Έτσι ώστε, όταν αντικρίζουν τέτοια τερατουργήματα απανθρωπιάς και διαστροφής να κυριεύονται από ιερή αγανάκτηση…

    Και όμως! Με την όλη τους στάση και τη συμπεριφορά μοιάζουν οι πρωταγωνιστές και οι συνήγοροί τους σαν να μας λένε: Καημένα ανθρωπάκια! Εμείς δεν καταλαβαίνουμε ή εσείς ζείτε εκτός τόπου και χρόνου. Και δεν έχετε καταλάβει ότι οι Αμερικάνοι και οι Εβραίοι και όλο το υπόλοιπο σκυλολόι έχουν μεταλλάξει σε τέτοιο βαθμό τη φύση τους, ώστε οι εκατόμβες των θυμάτων και το όργιο των καταστροφών, που θλίβουν εσάς, να 'ναι γι' αυτούς γιορτή και πανηγύρι…

    Κι ακόμη ότι έχουν υπερκεράσει τον καθιερωμένο κώδικα των πανανθρώπινων αξιών, ώστε να μην τους δίνουν πια την παραμικρότερη έστω αξία. Και ότι έφτασαν έτσι στη μεγαλύτερη  ανακάλυψη, που είναι ο μετα-ανθρώπινος πολιτισμός. Που έχει  ως υφάδι του το χρήμα και το αίμα. Το αίμα για το χρήμα. Και το χρήμα για το αίμα. Και όπου, καθώς συμπλέκονται και διαπλέκονται με το στημόνι της υποκρισίας και της διαστροφής, όλα μπορούν να επιτρέπονται…

    Για Παλαιστίνιους και Λιβανέζους, για Ιρακινούς και Αφγανούς, για Σέρβους και Κύπριους να μιλάμε τώρα!

    Είναι η ώρα να ψάλλουμε τα «ωσαννά» αποκλειστικά και μόνο στον άρχοντα και κυρίαρχο του κόσμου τούτου το… σατανικό άνθρωπο. Όπως είναι οι περισσότεροι απ' αυτούς, που σήμερα κρατούν στα χέρια τους τις τύχες του κόσμου.

    Σε τοπικό και σε διεθνές επίπεδο!…

                                    Παπα-Ηλίας