ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΝΑΙ... ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!

 

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ

"...παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να φάνε τους Έλληνες και δεν μπορούνε, τρώνε από μας και μένει και μαγιά" (Μακρυγιάννης). Αιώνες βίας, απειλών, διακρίσεων, κοινωνικής αποδιάρθρωσης, φυσικών καταστροφών και η απειλή της γενοκτονίας δεν μπόρεσαν να συρρικνώσουν και να εξαφανίσουν το δυναμικότερο (κατά την γνώμη μου) τμήμα της ελεύθερης ανθρωπότητος, του Ελληνισμού. Γιατί υπήρχε πάντα η "μαγιά". Θα το καταφέρει τώρα ο φασισμός της παγκοσμιοποίησης, και οι σύγχρονοι Εφιάλτες του Ελληνισμού; ΑΔΥΝΑΤΟΝ!!!

- Πρέπει να ζήσουμε την Ευρώπη σαν Έλληνες και όχι την Ελλάδα σαν Ευρωπαίοι. Όχι από εθνικό φιλότιμο ή από περηφάνεια. Αλλά γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ζήσουμε μίαν αυθεντική, προσωπική, δημιουργική ζωή. Αλλιώς δεν θα ζούμε, αλλά θα αγώμεθα και θα φερώμεθα σαν αθύρματα. Θα είμαστε απαλλοτριωμένοι. Θα έχουμε εκποιήσει ό,τι πολυτιμότερο έχουμε: την ψυχή μας. Και η ψυχή μας, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ελληνική. Σαν τέτοια θα την ζήσουμε. Γιατί δεν μπορούμε αλλιώς, αν δεν θέλουμε, να είμαστε ψεύτικοι και προπαντός στείροι. Γιατί τη γονιμότητα την εξασφαλίζει μόνο η γνήσια ζωή, που απορροφά νάματα ζωής από τον ιστορικό κορμό του έθνους. Τα στείρα μουλάρια προέρχονται από μιαν αφύσικη επιμιξία. (ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΕΒΙΤΣΗΣ)

ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Τα νεότερα στοιχεία που αποδεικνύουν την αρχαιότητα της Ελληνικής γλώσσας (κατά συνέπεια ότι το αλφάβητο ΔΕΝ είναι Φοινικική ανακάλυψη) καθώς και κάποιες άγνωστες πτυχές της (όπως π.χ. ότι υπάρχει μεγάλη ομοιότητα λέξεων της αρχαίας Ελληνικής με : α) την γλώσσα των ιθαγενών στα νησιά Χαβάη και β) την γλώσσα των Κετσούα-ιθαγενών των περουβιανών ʼνδεων).

Η Ελληνική είναι το τελειότερο ανθρώπινο επίτευγμα στον τομέα της γλώσσας. Και φυσικά αυτό δεν είναι συμπτωματικό. Διότι "η σκέψις ενός λαού εκφράζεται ίσως πιο άμεσα στην δομή της γλώσσας του απ' όσο σε οποιοδήποτε άλλο δημιούργημά του" (Kitto). 'ʼρα η γλώσσα αυτή είναι δημιούργημα λαού με ανώτερη σκέψη και πνευματική συγκρότηση. Οι ιδιότητες που χαρακτηρίζουν την γλώσσα των Ελλήνων χαρακτηρίζουν την υπόστασή τους. Απόδειξης ότι τις ίδιες ιδιότητες (διαύγεια, οικονομία, δύναμη, εκφραστικό πλούτο κλπ) βρίσκουμε στα πνευματικά και καλλιτεχνικά τους δημιουργήματα.
Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι την Ελληνική γλώσσα δεν την έφερε ποτέ κάποιος ημιάγριος λαός «από τα βορεινά βουνά» ή τις «βόρειες πεδιάδες» του. (Σημ. της "ΑΕΙ" - όπως ισχυρίζονται οι υποστηρίζοντες την ινδοευρωπαϊκή προέλευση της Ελληνικής γλώσσας-) Αυτή υπήρχε ανέκαθεν επί τόπου και αναπτυσσόταν επί χιλιάδες χρόνια. Είναι προϊόν εξελίξεως χιλιετιών. Και η γλώσσα που μιλούσαν και έγραφαν οι Αχαιοί ήταν η συνέχεια της γλώσσας και της γραφής των Πελασγών. Η γλώσσα αυτή, ενιαία αρχικώς (Πρωτοελληνική) διαφοροποιήθηκε, με την εξάπλωση των Αιγαίων (Πρωτοελλήνων) σε μεγάλες (και μακρινές από την μητρόπολη) περιοχές.
'Έτσι προέκυψαν οι ποικίλες διάλεκτοι της Ελληνικής και οι συγγενείς προς αυτήν γλώσσες διαφόρων λαών (Ιαπετική ομογλωσσία = Ελληνογενείς γλώσσες). Όσο για την γραφή, ο Σλήμαν και ο Έβανς απέδειξαν ότι αυτή ήταν σε χρήση στο Αιγαίο τουλάχιστον από το 2500 π.Χ. και οι νεώτερες έρευνες (επιγραφές στα Πιλάκατα της Ιθάκης και στο Δισπηλιό της Καστοριάς) την ανήγαγαν στην στ' χιλιετία (5250 π.Χ.)

Τα σημαντικότερα από τα γεγονότα που απέδειξαν την αρχαιότητα της Ελληνικής γλώσσας έναντι των υπολοίπων , είναι τα εξής :

η ανακάλυψη από τον A. EVANS το 1900 των γραμμικών γραφών Α' και Β' στην Κρήτη και η αποκρυπτογράφηση το 1952 της γραμμικής Β'.

η ανακάλυψη του Δίσκου της Φαιστού σε έντυπο εικονογραφικό σύστημα γραφής.

η ανακάλυψη στο Δισπηλιό της Καστοριάς ξύλινης πινακίδας εγχάρακτη με γραμμική Α' που αποτελεί σήμερα το αρχαιότερο δείγμα γραφής στον κόσμο.

η ανακάλυψη των πρωτοκυκλαδίτικων αγγείων της Μήλου (μέσα 3ης χιλιετίας π.Χ.) και της επιγραφής των Σποράδων (μέσα 5ης χιλιετίας π.Χ.), με χαραγμένα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου ( Α,Υ,Δ, Χ, Ν κλπ). (σύμφωνα με τους υποστηρικτές της Φοινικικής προέλευσης του Αλφαβήτου τα γράμματα εισήχθησαν στον Ελλαδικό χώρο τον 9ο με 8ο π.Χ. αιώνα).

Οι Ομιλίες του Ξενοφών Ζολότα
Xenofon Zolotas' Speeches

Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον , οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής. Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους.

Professor Xenofon Zolotas (was also a short-term prime minister of Greece) made two speeches in Washington, USA, that remained in history because of their content and their language. The language -apart from conjunctions, articles and prepositions- was Greek, but the english-speaking audience had no trouble understanding Zolotas' speech:

1957 Annual Meeting, Boards of Governors, Washington D.C.
September 26, 1957

"I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed "Greek" to all present in this room. I found out, however, that I could make my address in Greek which would still be English to everybody. With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and prepositions, only Greek words.
Kyrie,
I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the nomismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistiria to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizations and protagonists of the Amphictyony and the gastronomic symposia.

---

Ξενοφών Ζολώτας - 26 Σεπτεμβρίου 1957
«Πάντοτε ήθελα να εκφωνήσω το Συμβούλιο στα Ελληνικά, αλλά αντιλήφθηκα ότι θα ήταν πράγματι δυσνόητη σε όλους τους παρευρισκομένους σε αυτή την αίθουσα. Ανακάλυψα όμως, ότι θα μπορούσα να εκφωνούσα την ομιλία μου στα Ελληνικά και παραταύτα αυτή θα ήταν ευκολονόητη σε όλους. Με την άδειά σας Κύριε Πρόεδρε, θα το κάνω τώρα, χρησιμοποιόντας, με εξαίρεση ορισμένα άρθρα, μόνο Ελληνικές λέξεις.

Κύριοι,
Ευλογώ τους άρχοντες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και την Οικουμενική Τράπεζα για την ορθοδοξία των αξιωμάτων, μεθόδων και πολιτικών, παρά το γεγονός ότι υπάρχει ένα επεισόδιο κακοφωνίας της Τράπεζας με την Ελλάδα.
Με ενθουσιασμό διαλεγόμαστε και συναγωνιζόμαστε στις συνόδους των διδίμων Οργανισμών των οποίων τις πολύμορφες οικονομικές ιδέες και δόγματα αναλύουμε και συνθέτουμε. Τα κρίσιμα προβλήματά μας όπως η νομισματική πληθώρα παράγουν κάποια αγωνία και μελαγχολία. Αυτό το φαινόμενο είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας.
Αλλά, η θέση μου είναι ότι έχουμε τον δυναμισμό να προγραμματίσουμε θεραπευτικές πρακτικές σαν μέτρο προφύλαξης από το χάος και την καταστροφή. Παράλληλα μια παγκόσμια ανυπόκριτως οικονομική συνέργεια και εναρμόνιση σε ένα δημοκρατικό κλίμα είναι βασική. Απολογούμαι για τον εκκεντρικό μου μονόλογο. Εκφράζω με έμφαση την ευχαριστία μου σε εσένα Κύριε, στο ευγενικό και γενναιόδωρο Αμερικανικό Έθνος και στους οργανισμούς και πρωταγωνιστές της Αμφυκτιωνίας και του γαστρονομικού Συμποσίου.»

---

Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του «μεταγραφή»:
1959 Annual Meeting, Boards of Governors, Washington D.C.
October 2, 1959
Kyrie,
It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

There's a speech in French too:

Le dedale synchrone du cosmos politique
Kyrie,
Sans apostropher ma rhetorique dans l' emphase et la plethore, j' analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l' organisation systematique de notre economie. Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique. Les phenomenes fantastiques qu'on nous prophetise pour l' epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique. Seule une panacee authentique et draconienne metamorphosera cette agonie prodrome de l' apocalypse et une genese homologue du Phenix. Les economistes technocrates seront les strateges d' un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du marasme. Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop hyalins n' ont qu'une pseudodialectique. En epilogue a ces agapes, mon amphore a l' apogee, je prophetise toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d' Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.

Ξενοφών Ζολώτας - 2 Οκτωβρίου 1959
[Κύριοι, είναι "Διός ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους. Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι χάλκινα. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.]