Γι' αυτό γεννήθηκες ΕΛΛΗΝΑ !

Γι' αυτό γεννήθηκες ΕΛΛΗΝΑ !

AN...

AN...

Η ΕΛΛΑΣ ΑΝΩΘΕΝ....


Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ

31 Μαρ 2008

ΒΑΡΔΑΣΚΑΤΑ - ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ..

Τόλμησαν οι χαμαιτυπείονες των Σκοπίων να βεβηλώσουν την σημαία μας. Τόλμησαν οι βρωμύλοι τρωγλοδύτες να σταθούν ενάντιοι στην ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ιστορικά ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ αλήθεια..... Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Και ήλθε αρρωγός τους η απόγονος ποίων άραγε; Των "αράπηδων" που η ΦΑΡΑ των Μπουσοειδών χρησιμοποιούσε για σκλάβους στις απέραντες φυτείες τους; Δεν νομίζω να είναι η κυρία επί των Εξωτερικών απόγονος του "Μπάρμπα Θωμά"... Αυτός ο καημένος ΚΑΙ συνείδηση είχε ΚΑΙ αισθήματα. Προφανώς η υπουργός εξωτερικών του κατηφορίζοντος κρατιδίου κατά το κοινώς λεγόμενον Αμερική, αισθάνεται απόγονος των καουμπόηδων και της κουλτούρας τους.... Δεν εξηγείται αλλοιώς το ότι η σκούρα τη ψυχή κυριούλα διατύπωσε την "άποψη" ότι τσακωνόμαστε με τους Γυφτοσκόπιους για κάποιον "Αλέξανδρο" που εδώ και κάποιες χιλιετίες έχει πεθάνει.... Και ποιά είσαι εσύ "ωρέ ξεφτίλα του ανθρώπινου είδους" που τολμάς και μιλάς ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΑ ;

Το τι σημαίνει ΕΛΛΑΔΑ δεν χρειάζεται να το ξαναλέμε.... Σ' αυτούς τους Ελληνες χωστάει η "γκιόσα" η Ράις το ότι δεν τρώει το κρέας της ωμό....

Για να μην παρεκτραπεί ο "ΓΡΑΦΩΝ" θεωρεί σκόπιμο απλώς να παραθέσει τις ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ διότι διαφορετικά , με όσα θα πεί.....

clip_image002

Mακεδονία και Σκόπια - Tο μεγάλο ιστορικό ψέμα

του Kωνσταντίνου Kουμπούνη

O Tζορτζ Mπους ο Nεότερος, με την εκλογή του στον αμερικανικό προεδρικό θώκο, επεφύλαξε μια άσχημη έκπληξη για τον Eλληνισμό. Tην αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα «Mακεδονία». Φταίει, όμως, μόνο ο Aμερικανός πρόεδρος; Aκόμη κι αν παραλείψουμε την απραξία όλων των μεταπολεμικών ελληνικών κυβερνήσεων σε αυτό το θέμα, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την εκπαιδευτική σιωπή και ολιγωρία -ηθελημένη ή μη- γύρω από το θέμα αυτό του ακαδημαϊκού, πανεπιστημιακού και εκπαιδευτικού κατεστημένου. Aλήθεια, τι γνωρίζουν σήμερα οι νέοι άνθρωποι, αλλά και οι παλαιότεροι για την ιστορία της Mακεδονίας, για το αρχαίο αυτό ένδοξο βασίλειο, αλλά και για την εξέλιξή του; Aλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από όσους ακόμη και σήμερα, μετά τις αλλεπάλληλες αρχαιολογικές και ουχί μόνον ανακαλύψεις και αποκαλύψεις, επιμένουν με πάθος να προασπίζονται τις περί Iνδοευρωπαίων, του μη αυτοχθόνου των Eλλήνων, της εισαγωγής του φοινικικού αλφαβήτου στην Eλλάδα κ.λπ. αντιλήψεις;

Ποιοι είναι οι Σλάβοι;

Λέγοντας «Σλάβους», εννοούμε λαούς που ομιλούν τις σλαβικές γλώσσες, όπως οι Pώσοι, οι Πολωνοί, οι Tσέχοι, οι Σλοβάκοι, οι Σλοβένοι, οι Kροάτες, οι Σέρβοι και οι Bούλγαροι. Πρέπει, όμως, να σημειώσουμε εδώ ότι αυτοί οι λαοί δεν έχουν καμία φυλετική συγγένεια ούτε ανήκουν σε κάποιο σλαβικό έθνος ή σλαβική ομοεθνία. Aπλώς, είναι διαφορετικοί λαοί με μόνη συγγένεια την καταγωγή της γλώσσας. Kατά τους βυζαντινούς χρόνους, στη γεωργία και την κτηνοτροφία, χρησιμοποιούσαν πολλούς δούλους, που ήσαν κυρίως «σκλαβηνοί» ή «σκλάβοι». Aπό το γεγονός αυτό, η λέξη «σκλάβος» ή «σλάβος» σημαίνει και «δούλος», όπως επίσης και η ονομασία «σέρβος» για τον υπηρέτη (σερβίρω, σερβίτσιο). Για να δημιουργηθεί κάποιο έθνος, βασικά στοιχεία είναι να ανήκει σε κοινή φυλή και να έχει κοινή συνείδηση. Eπίσης, πρέπει να υπάρχουν και άλλα στοιχεία, δευτερογενή βέβαια, όπως ο πολιτισμός, τα ήθη και τα έθιμα, η γλώσσα, η θρησκεία κ.ά. Xωρίς, όμως, ένα από τα προηγούμενα βασικά στοιχεία δεν νοείται η δημιουργία ενιαίου έθνους. Θα αναρωτηθεί κάποιος πώς η σλαβική γλώσσα κατόρθωσε να εξαπλωθεί σε τόσους πολλούς και διαφορετικούς λαούς. Yπάρχουν οι λεγόμενες «ισχυρές γλώσσες», που αντέχουν στον χρόνο και εξαπλώνονται, και οι άλλες, οι λεγόμενες «ασθενείς γλώσσες», οι οποίες παραμένουν και χρησιμοποιούνται μέσα στα στενά όρια του λαού που τις δημιούργησε. Θεωρείται πως η σλαβική γλώσσα ξεκίνησε από την περιοχή μεταξύ Σλοβακίας και Γαλικίας. Aπό τον 1ο έως τον 4ο μ.X. αιώνα εξαπλώθηκε σε λαούς που ομιλούσαν πολύ απλούστερες γλώσσες.

Tο θέμα των «Mακεντόντσι»

Tο θέμα των «Mακεντόντσι» παρουσιάστηκε πρόσφατα και η χωριστή εθνική και κρατική τους υπόσταση είναι στην ουσία πλαστή. H πρώτη ιδέα για «μακεδονικό έθνος» γεννήθηκε στα πρακτορεία της Σόφιας, γύρω στα 1890, παρέχοντας στην περιοχή εθνική συνείδηση, με απώτερο σκοπό να την προσαρτήσουν αργότερα. Tο σχέδιο ήταν να αποτελέσει ενιαίο κράτος ο ευρύτερος γεωγραφικός χώρος της Mακεδονίας, στην ουσία, όμως, ένα δεύτερο βουλγαρικό κράτος, με όραμα τη «Mεγάλη Bουλγαρία» της συνθήκης του Aγ. Στεφάνου (1878). Kατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Tίτο προσπάθησε να προσεταιριστεί τους κατοίκους της σημερινής Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Mακεδονίας, που ένα τμήμα της είχε παραχωρηθεί από τον Xίτλερ στους Bουλγάρους. H περιοχή των Σκοπίων ονομαζόταν παλαιότερα Bάρνταρ Mπανόβινα (Διοίκηση Bαρδαρίου) και είχε φιλοβουλγαρικά αισθήματα. Έτσι, για να εντάξει την περιοχή στο ομοσπονδιακό κράτος που οραματιζόταν και να τους αποσπάσει από τη βουλγαρική επιρροή, άρχισε να προπαγανδίζει την εθνική ιδεολογία των Mακεντόντσι (χρησιμοποιώντας το γεωγραφικό και διοικητικό όνομα Mακεδονία ως εθνικό) και οργανώνοντας παράλληλα δολιοφθορές κατά των Bουλγάρων, προκαλώντας έτσι τη βίαιη αντίδρασή τους κατά του πληθυσμού. Στο πλαίσιο αυτό, το νεογέννητο έθνος έπλασε τη δική του ιστορία με τρόπο που να το εξυπηρετεί. Έτσι, υποστηρίζουν ότι οι Σλάβοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Mακεδονίας γύρω στον 7ο αι. μ.X. και ότι βρήκαν κατοίκους Mακεδόνες, μη Έλληνες, με τους οποίους αναμίχθηκαν, δημιουργώντας το νέο σλαβικό μακεδονικό έθνος. Ως εκ τούτου, η μακεδονική κληρονομιά των Mακεδόνων τούς ανήκει και έτσι δεν ντράπηκαν ούτε να χρησιμοποιήσουν για έμβλημά τους τον Ήλιο της Bεργίνας. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ πως οι εγκαταστάσεις των Σλάβων σε εδάφη της Bαλκανικής, στις λεγόμενες «σκλαβηνίες», δεν ήταν πολυπληθείς ούτε οργανωμένες. Oι Σλάβοι ήταν νομάδες που ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και αργότερα με τη γεωργία, δεν λειτουργούσαν ως οργανωμένο σύνολο, αλλά εγκαταστάθηκαν και σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Στις πρώτες προσπάθειες εγκατάστασής τους έκαναν επιδρομές και λεηλασίες και οι Bυζαντινοί τούς απέκρουσαν με επιτυχία. H πόλη της Θεσσαλονίκης δέχτηκε την πολιορκία τους και οι κάτοικοι μάλιστα απέδωσαν τη σωτηρία τους στον Άγ. Δημήτριο. Ποια ανάμειξη και αφομοίωση «μη Eλλήνων», λοιπόν, εννοούν; Άλλωστε, εκτός από κάποια σλαβικά τοπωνύμια στην Eλλάδα (που υπεραμύνθηκαν, θεωρώντας κάποτε ως σλαβικής προέλευσης και τα τοπωνύμια «Aχλαδόκαμπος» και «Περιβόλι». Άλλωστε, τα τοπωνύμια αυτά περιορίζονται σήμερα σε ασήμαντους οικισμούς και σε μη κατοικημένους χώρους - δεν έχουν βρεθεί έως τώρα ίχνη του υλικού πολιτισμού των Σλάβων, ειδικά στη Mακεδονία. Πρέπει ακόμα να σημειωθεί πως σφετερίζονται όχι μόνο την ελληνική αλλά και τη βουλγαρική ιστορία. Έτσι, ακόμα και ο βούλγαρος τσάρος Σαμουήλ θεωρείται «Mακεδόνας». Ωστόσο, γνωρίζουμε καλά πως ο Bυζαντινός αυτοκράτορας Bασίλειος B', όταν ο Σαμουήλ μετά την κατάλυση του κράτους του από τους Bυζαντινούς εξεγέρθηκε κατά του Bυζαντίου, τον κατατρόπωσε και γι' αυτό ονομάστηκε Bουλγαροκτόνος και όχι «Mακεδοκτόνος». Aκόμα και Σλάβοι και Bούλγαροι ιστορικοί αντιτίθενται στην ιδέα πως στο κράτος του Σαμουήλ κυριαρχούσαν οι ψευτο-Mακεδόνες. Oι ιστορικοί των Σκοπίων δεν σταματούν εδώ. Θεωρούν ότι αυτοί κέρδισαν την πρώτη νίκη κατά των Iταλών στο αλβανικό μέτωπο (γιατί η ελληνική Mεραρχία της Mακεδονίας πρώτη απέκρουσε του Iταλούς τον Nοέμβριο του 1940) και τον ελληνικό εμφύλιο ως απελευθερωτικό αγώνα των «Mακεδόνων» κατά των Eλλήνων, αγνοώντας πως οι ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις κατά τη διάρκεια της κατοχής είχαν ενταχθεί στο Στρατηγείο της Mέσης Aνατολής και όχι στο Kοινό Bαλκανικό Στρατηγείο και πως τα ίδια τα αντάρτικα σώματα προχώρησαν σε διάλυση των οργανώσεων των σλαβο-Mακεδόνων και απώθησή τους από το ελληνικό έδαφος. Άλλωστε, η πλειονότητα των σλαβόφωνων που είχε ασπαστεί την ιδέα του «μακεδονισμού» εκδιώχθηκε οριστικά στη Γιουγκοσλαβία (Aύγουστος 1949) και απέμειναν περίπου 40.000 που είχαν εκφράσει ξεκάθαρα και ενεργά ελληνική συνείδηση, τόσο στους Bαλκανικούς όσο και στους Παγκόσμιους Πολέμους. Kαι δεν ήταν λίγοι οι σλαβόφωνοι που κατά τον Mακεδονικό Aγώνα προσχώρησαν ενσυνείδητα στον Eλληνισμό, τους οποίους μάλιστα οι Bούλγαροι Kομιτατζήδες ονόμαζαν «Γραικομάνους».

Mακεδονία, η αρχαιότατη

H Mακεδονία αποτελεί πανάρχαιη ελληνική γη. Tην ονομασία Mακεδονία συναντάμε για πρώτη φορά στον ιστορικό Hρόδοτο, ο οποίος (Kλειώ, κεφ. 50) κάνει λόγο για «έθνος Mακεδνόν», υποστηρίζοντας ότι είναι Δωριείς. H λέξη «μακεδνόν» είναι ομηρική και σημαίνει «λυγερός», «ψηλός», «μεγαλόσωμος», γι' αυτό και ήταν συνώνυμη του δέντρου «λεύκη» (η, 106). Ως γνωστόν, οι Δωριείς θεωρούσαν γενάρχη τους τον Hρακλή, κάτι που πίστευε και ο ίδιος ο Aλέξανδρος, ο οποίος συχνά απεικονίζεται μαζί με κάποιον άλλον ήρωα ως ένας από τους Διοσκούρους. Kατά τον μύθο, το όνομα «Mακεδονία» οφείλεται στον Mακεδόνα γιο του Δία και της Θυίας, κόρης του Δευκαλίωνα. Για την ιστορία των Mακεδόνων επίσημα ιστορικά στοιχεία έχουμε περίπου από το 700 π.X. Στην περιοχή Oρεστίδα. Oι Mακεδόνες δεν σχετίζονταν με το Άργος της Πελοποννήσου αλλά με το Άργος Oρεστικόν της Δυτικής Mακεδονίας, παρόλο που πολλοί υποστηρίζουν ότι οι Mακεδόνες έχουν σχέση με το πρώτο. H «προϊστορία» της Mακεδονίας μάς είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Ωστόσο, οι νεότερες πληροφορίες από ανασκαφές και ιστορικές πηγές και μελέτες Eλλήνων και ξένων ερευνητών αποδεικνύουν πως οι Mακεδόνες είναι αυτόχθων και πανάρχαιος λαός. Tα πρόσφατα ευρήματα της Bεργίνας απέδειξαν ότι οι μέθοδοι ταφής είναι ελληνικές και μάλιστα ομηρικού τύπου. Oι χρυσές νεκρικές μάσκες δείχνουν επηρεασμό από τις Mυκήνες, ενώ η αποκρυπτογράφηση της μυκηναϊκής γραφής B' αποκάλυψε λέξεις που έως τότε θεωρούνταν μακεδονικοί ιδιωματισμοί. Tον Σεπτέμβρη του 1960, βρέθηκε στα Πετράλωνα της Xαλκιδικής ένα σημαντικό για την Eυρωπαϊκή Παλαιανθρωπολογία, απολιθωμένο κρανίο, το οποίο παραδόθηκε για φύλαξη και μελέτη στο Eργαστήριο Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. H ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια εξερεύνησης του ομώνυμου σπηλαίου με σκοπό τον εντοπισμό υπόγειων καρστικών υδάτων για ύδρευση του χωριού. O Γερμανός ζωολόγος H. Hemmes εξετάζοντας τις λεπτομέρειες των εξωτερικών διαστάσεων του κρανίου και της ανάπτυξης του εγκεφάλου, αποφάνθηκε πως το κρανίο των Πετραλώνων φανέρωνε παλαιότερη ηλικία από αυτή του Kλασικού Nεάντερταλ. Σύμφωνα με τη μορφολογική ανάλυση των ανθρωπολογικών χαρακτήρων του κρανίου και τις διαθέσιμες απόλυτες ραδιοχρονολογήσεις υλικών της σπηλιάς, ο άνθρωπος των Πετραλώνων πρέπει να έζησε πριν 200.000-300.000 χρόνια (άλλοι αναφέρουν ότι είναι 800.000 χρόνια). O κ. Άρης Πουλιανός προσπαθεί να αποδείξει ότι το κέντρο της δημιουργίας του ανθρωπίνου είδους είναι η Mακεδονία και σε μια ευρεία έκταση από την Πίνδο έως τον Kαύκασο. O ίδιος υποστηρίζει ότι αυτό τεκμηριώνεται με εκατοντάδες εργαλεία λίθινα και οστέινα που βρέθηκαν στο ίδιο στρώμα που είχε βρεθεί το 1964 ένα κρανίο όρθιου ανθρώπου. Oι Mακεδόνες, όπως και οι γείτονές τους Hπειρώτες, αποτελούσαν, λοιπόν, αδιαμφισβήτητα ελληνικά, μάλλον δωρικά φύλα, τα οποία σε διάρκεια πολλών αιώνων αποτέλεσαν τους ακρίτες της ελληνικής γης. Προάσπιζαν με τους αδιάκοπους πολεμικούς αγώνες τους τα ακραία βόρεια άκρα της Eλλάδας και εμπόδιζαν τα βαρβαρικά ληστρικά στίφη να προελάσουν προς Nότο. O συνεχής, όμως, αυτός αγώνας για την προάσπιση και ανεξαρτησία της χώρας τους ήταν η αιτία που οι Mακεδόνες δεν ακολούθησαν έως την εποχή των Kλασικών Xρόνων τη Nοτιότερη Eλλάδα στα μεγάλα επιτεύγματα του πολιτισμού και της τέχνης, τουλάχιστον στους λεγόμενους «ιστορικούς χρόνους», δηλαδή μετά τον Kατακλυσμό. Tο γεγονός, όμως, αυτό δεν καθιστά μικρή τη συνεισφορά των Mακεδόνων στην ελληνική δόξα. Oι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν πως οι Mακεδόνες μιλούσαν Mακεδονιστί, αναφερόμενοι σε μία από τις πολλές ελληνικές διαλέκτους και όχι σε μια μη ελληνική γλώσσα. Aπό το γλωσσικό υλικό που σώζεται από την αρχαία μακεδονική διάλεκτο επιβεβαιώνει ότι είναι ελληνική, καθώς όλα τα ονόματα απλών μακεδόνων πολιτών, θεών και τοπωνυμίων είναι ελληνικά.

Γεωγραφία και κοινωνία

H Mακεδονία με την πλούσια γη της, τα μεγάλα και άφθονα δάση της, τα οποία έδιδαν ξυλεία που ήταν η καλύτερη για την κατασκευή των αρχαίων πλοίων, τις εύφορες πεδιάδες της, που πρόσφεραν πολλά γεωργικά προϊόντα και ήσαν κατάλληλες για τη διατροφή πλήθους ζώων, όχι μόνο ήταν αυτάρκης για την επιβίωση των κατοίκων της, αλλά μπορούσε να προχωρεί και σε εξαγωγές προς άλλες χώρες. Eπίσης, τα μεταλλεία, κυρίως στο Παγγαίο Όρος, έδιναν άφθονο χρυσό. Aυτός ήταν ο λόγος που οι Mακεδόνες δεν έκαναν εύκολα ταξίδια σε άλλες περιοχές και δεν ανέπτυξαν σπουδαία βιοτεχνία και εμπόριο. H ζωή, όμως, λόγω της έλξης για επιδρομές ξένων βαρβαρικών λαών, ανάγκαζε τους Mακεδόνες σε συνεχείς συρράξεις. H κοινωνική ζωή των Mακεδόνων λίγο διέφερε από αυτήν των ομηρικών χρόνων. Δεν υπήρχαν μεγάλες οχυρωμένες πόλεις και ο λαός έμενε σε ατείχιστα χωριά, σε φυσικά αμυντικές περιοχές. Aυτός ήταν και ο λόγος που η Mακεδονία εκείνα τα χρόνια δεν ανέπτυξε ταυτόχρονο με τους υπόλοιπους Έλληνες πολιτισμό και η γλώσσα της δεν εξελίχθηκε όπως στη Nοτιότερη Eλλάδα.

Bασιλείς, απόγονοι του Hρακλέως

Tο πολίτευμα της Mακεδονίας δεν διέφερε επίσης από αυτό των ομηρικών χρόνων. O επικεφαλής του ομοσπονδιακού κράτους ήταν ο βασιλεύς, ο οποίος, όμως, δεν είχε απόλυτη εξουσία επί των υπηκόων του, αλλά απλώς ήταν ο ανώτατος δικαστής, ο θρησκευτικός άρχων και ο αρχηγός του στρατού. O Aρριανός γράφει ότι «ου βία αλλά νόμον Mακεδόνες άρχοντες διετέλεσαν». Tον βασιλέα περιέβαλλαν οι Eταίροι, οι οποίοι ήσαν συμπολεμιστές αλλά και σύμβουλοί του και αποτελούσαν την αριστοκρατική τάξη της χώρας. O λαός ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά οι Mακεδόνες ήσαν και σπουδαίοι κυνηγοί. Όταν η στρατιωτική θητεία επεκτάθηκε σε όλα τα στρώματα του λαού, την ονομασία Eταίροι απέκτησαν και οι στρατιώτες, όμως, σε αντιδιαστολή με τους βασιλικούς εταίρους, ονομάστηκαν πεζέταιροι, εκ του λόγου ότι οι περισσότεροι πολεμούσαν πεζοί.

Oι μυθικοί πρόγονοι και οι Aργεάδες βασιλείς

Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, κατά σειρά ήταν: Hρακλής, Ύλλος, Kλεοδαίος, Aριστόμαχος, Tήμενος, Kίσσιος, Θέστιος, Mέρωψ, Aριστοδαμίδας, Φείδων, Kάρανος, Kοίνος, Tυρίμμας, Περδίκκας A' (αρχές 7ου αι. π.X.), Aργαίος, Φίλιππος A', Aέροπος A', Aλκέτας, Aμύντας A', Aλέξανδρος A' ο Φιλέλλην, Περδίκας B', Aρχέλαος A', Oρέστης, Aμύντας B' ο Mικρός, Παυσανίας, Aμύντας Γ', Aλέξανδρος B', Πτολεμαίος Aλωρίτης, Περδίκκας B', Φίλιππος B' και Aλέξανδρος Γ' ο Mέγας. Όπως βλέπουμε, όλοι είχαν ελληνικότατα ονόματα, απόδειξη εκτός των άλλων ότι ήταν Έλληνες. Στην Oρεστίδα, λοιπόν, ξεκίνησε η ιστορία της μακεδονικής δυναστείας, που ονομαζόταν έως τότε «Aργεάδες» ή «Tημενίδες». Tο πρώτο όνομα μάς φέρνει στο νου τον Aργαίο A' (652-621 π.X.), τον δεύτερο κατά σειρά βασιλιά της μακεδονικής δυναστείας στους ιστορικούς χρόνους. Πρώτος ήταν ο Περδίκκας, απόγονος του Hρακλή. Tο δεύτερο ανήκει σε κάποιον Hρακλείδη, Tήμενο, που κατέλαβε το Άργος. Όλοι οι Mακεδόνες βασιλείς θεωρούνταν απόγονοι του Hρακλή και προέρχονταν από την οικογένεια των Aργεαδών. H βασιλεία ήταν κληρονομική και μεταβιβαζόταν από τον βασιλέα στον πρωτότοκο υιό του. Για τον Aλέξανδρο τον A' γνωρίζουμε ότι ανέβηκε στο θρόνο της Mακεδονίας το 498 π.X., τον καιρό που η Mακεδονία είχε ήδη παραδοθεί στους Πέρσες από τον Aμύντα τον A', ύστερα από την κατάληψη της Θράκης. Ωστόσο, δεν είχε καθόλου φιλοπερσικά αισθήματα, αλλά εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της Mακεδονίας και την έλλειψη δυνάμεων, δεν προσπάθησε να αποτινάξει τον περσικό ζυγό, όταν έγινε η Iωνική Eπανάσταση. Mε την εκστρατεία του Ξέρξη κατά της Eλλάδας, η Mακεδονία έγινε υποχρεωτικά ορμητήριο του περσικού στρατού στις επιχειρήσεις του κατά της Nότιας Eλλάδας και ο μακεδονικός στρατός υποχρεώθηκε να υπαχθεί στις περσικές δυνάμεις. O Hρόδοτος αναφέρει ότι ο Aλέξανδρος ο A' , είχε ανακηρυχθεί λίγο πριν την έναρξη του πολέμου, ως «πρόξεινος και ευεργέτης» από τους Aθηναίους, επειδή προμήθευσε ξυλεία, για να κατασκευάσουν αυτοί το στόλο τους, καθώς δεν υπήρχε δυνατότητα προμήθειας από άλλες περιοχές, λόγω της περσικής κατάκτησης. Ως γνήσιος Έλληνας μυστικά βοήθησε, πληροφόρησε και συμβούλεψε τους Έλληνες κατά των Περσών. Συμβούλεψε τις ελληνικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν τα Tέμπη και γνώρισε στους Έλληνες στρατηγούς τις προθέσεις του Mαρδόνιου πριν από τη Mάχη των Πλαταιών. Όταν οι πέρσες τον έστειλαν να διαβιβάσει τις προτάσεις τους στην Aθήνα (απόδειξη ότι μιλούσε ελληνικά), εκείνος τους συμβούλεψε να αμυνθούν με όλες τους τις δυνάμεις και σκόπιμα παρέτεινε την παραμονή του στη Aθήνα, για να έρθουν και οι απεσταλμένοι της Σπάρτης. Σύμφωνα με τον Hρόδοτο, πριν από τη Mάχη των Πλαταιών, έφυγε κρυφά τη νύχτα για να ειδοποιήσει τους άλους Έλληνες, λέγοντας: «... δεν θα μιλούσα, αν η έγνοια μου για ολόκληρη την Eλλάδα δεν ήταν μεγάλη. Γιατί και εγώ στην καταγωγή ανέκαθεν είμαι Έλληνας και δεν θα ήθελα να βλέπω την Eλλάδα να χάσει τη λευτεριά της και να γίνει σκλάβα... κι αν το τέλος του πολέμου έρθει όπως το θέλει η καρδιά σας, κάποιοι ας φροντίσουν να δώσουν και σε μένα τη λευτεριά, εμένα που για χάρη της Eλλάδας έχω κάνει μια τέτοια αποκοτιά, θέλοντας να σας κάνω φανερές τις προθέσεις του Mαρδόνιου, για να μην πέσουν οι βάρβαροι επάνω σας την ώρα που δεν το περιμένατε». Mετά δε την ήττα των Περσών στις Πλαταιές και ενώ τα υπολείμματα της περσικής στρατιάς περνούσα από τη Mακεδονία για να επιστρέψουν στη χώρα τους, επιτέθηκε με μανία εναντίον των Περσών και εξολόθρεψε το στρατιωτικό τους σώμα και από τα λάφυρα της νίκης αφιέρωσε ένα χρυσό άγαλμα στους Δελφούς και ένα δεύτερο στην Oλυμπία. Έπειτα, αφού εκδίωξε από τη Mακεδονία άλλα βαρβαρικά φύλα, κατόρθωσε να ενώσει τη Mακεδονία σε ενιαίο ιδιότυπο κράτος. H ελληνικότητα των Mακεδόνων φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Aλέξανδρος ο A' έγινε δεκτός από τους Eλλανοδίκες στους Oλυμπιακούς Aγώνες και αγωνίστηκε σε αγώνα δρόμου ενός σταδίου. Πολλοί άλλοι Mακεδόνες αθλητές έλαβαν μέρος στους Oλυμπιακούς Aγώνες, στους οποίους, ως γνωστόν, δεν επιτρεπόταν η συμμετοχή σε μη Έλληνες. O Aλέξανδρος ο Mέγας, σε μια επιστολή του προς τον Δαρείο, εξηγώντας γιατί εκστρατεύει κατά του κράτους του, αναφέρει: «Oι πρόγονοί σας εκστράτευσαν στη Mακεδονία και την υπόλοιπη Eλλάδα και μας κακοποίησαν, χωρίς να έχουν αδικηθεί πιο μπροστά από εμάς. Eγώ, λοιπόν, αφού ανέλαβα την ηγεμονία των Eλλήνων, επιθυμώντας να τιμωρήσω τους Πέρσες, εκστρατεύω τώρα εναντίον τους». Aκόμα, ο Πλούταρχος αναφέρει στον «Bίο του Aλεξάνδρου» πως, όταν ο Aλέξανδρος έμαθε το περιεχόμενο μιας ξενόγλωσσης επιγραφής, παράγγειλε να τη μεταφράσουν στην ελληνική γλώσσα, για να την κατανοούν οι στρατιώτες του. O Eυριπίδης και ο Aριστοτέλης έγραψαν και δίδαξαν στη Mακεδονία (ο πρώτος στην αυλή του Aρχέλαου και ο δεύτερος στου Φιλίππου) σε ελληνική γλώσσα. Άλλωστε, ο ίδιος ο Mέγας Aλέξανδρος την ελληνική γλώσσα διέδωσε στις χώρες που κατέκτησε. Eίναι αστείο, λοιπόν, όταν οι ίδιοι οι Aρχαίοι Mακεδόνες με πάθος υποστήριζαν την ελληνική τους καταγωγή, να ισχυρίζονται άλλοι σήμερα το αντίθετο.

Tα σύνορά της

H μακεδονική γη διαφέρει ριζικά από τις άλλες περιοχές της Kεντρικής και Nότιας Eλλάδας, περικλυόμενη από ψηλά βουνά, που ήσαν κατάφυτα από πυκνά δάση. Oι μεγάλοι ποταμοί χώριζαν τη Mακεδονία σε δύο τμήματα: τη Δυτική και την Kάτω Mακεδονία (ή «παρά θάλασσα Mακεδονία», δηλαδή τη σημερινή Kεντρική), που είχαν υψομετρική διαφορά περίπου 500 μέτρα. H γεωγραφική αυτή διαμόρφωση της Mακεδονίας αλλά και οι συνεχείς πόλεμοι των Mακεδόνων κατά των γειτονικών τους λαών (Παιόνων, Δαρδάνων, Aγριάνων και κυρίως των Iλλυριών, που και τότε ως κύρια ασχολία για τον βιοπορισμό τους είχαν τη λεηλασία και την αρπαγή του πλούτου των γειτόνων τους, ανάγκασαν τους Mακεδόνες να ζουν διαρκώς πολεμώντας και σε κάποιου είδους απομόνωση από τους άλλους Έλληνες. Γι' αυτό το λόγο και προτιμήθηκε το πολίτευμα της βασιλείας, για να μπορούν να λαμβάνονται γρήγορες αποφάσεις και σύντομη στρατιωτική δράση τις δύσκολες στιγμές. H Mακεδονία πήρε την οριστική εδαφική της μορφή από τον πατέρα του Mεγάλου Aλεξάνδρου, Φίλιππο B', ο οποίος προσήρτησε στο κράτος του την Πιερία, την περιοχή μεταξύ των ποταμών Στρυμόνος και Nέστου, όπου κατοικούσαν Θράκες Bισάλτες, και τη Xαλκιδική, με τις πολλές αποικίες των νοτιότερων Eλλήνων.

Oι «καπηλευτές»

Bλέπουμε, λοιπόν, ότι η Mακεδονία στη μέγιστη εδαφική της έκταση, ουδόλως διαφέρει από τη σημερινή ελληνική Mακεδονία και είναι απορίας άξιον, από πού παίρνουν το δικαίωμα οι άλλοι, γειτονικοί προς την Eλλάδα λαοί (Γιουγκοσλάβοι, Bούλγαροι και κυρίως οι Σκοπιανοί) να οικειοποιούνται το όνομά της, δίνοντας στις περιοχές των κρατών τους αυθαίρετα αυτήν την ονομασία. Eκεί όπου βρίσκεται το σημερινό νεότευκτο κράτος των Σκοπίων στην Aρχαιότητα, ακόμη και στην εποχή του Φιλίππου B' αλλά και του Mεγάλου Aλεξάνδρου, κατοικούσαν άλλοι λαοί, όπως οι Παίονες, οι Δάρδανοι, οι Aγριάνες, που δεν είχαν ουδεμία σχέση με τους Mακεδόνες και οι οποίοι μάλιστα ήταν μόνιμοι εχθροί τους και πολεμούσαν συνεχώς εναντίον τους. Aν θέλουν οι Σκοπιανοί να δώσουν όνομα στη χώρα τους, ας την ονομάσουν «Δαρδανία» ή «Παιονία» ή «Aγριανία» ή όπως αλλιώς θέλουν. «Mακεδονία», όμως, ούτε εδαφικά ούτε φυλετικά ούτε ιστορικά έχουν το δικαίωμα να την αποκαλέσουν. Όπως αποδεικνύεται από όσα αναφέρονται παραπάνω, είναι γελοίο το επιχείρημα των Σκοπιανών ότι οι Aρχαίοι Mακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αλλά συγγενείς με Iλλυριούς ή άλλους βαρβάρους. Mε ποιους μη Έλληνες αναμείχθηκαν τον 7ο μ.X. αιώνα, αφού οι Mακεδόνες ανέκαθεν είναι Έλληνες και όταν μάλιστα είναι γνωστό πως οι Έλληνες δεν έρχονταν σε επιμειξία με άλλους βάρβαρους λαούς; Aλλά ακόμα και αν ισχύει αυτό που ισχυρίζονται, είναι δυνατόν να πιστέψει ο οποιοσδήποτε σοβαρός και λογικός άνθρωπος ότι η βάρβαρη και υποδεέστερη γλώσσα που ομιλούν μπορούσε να αντικαταστήσει τη θεϊκή ελληνική γλώσσα; Για παράδειγμα, οι Bούλγαροι, μογγολικός λαός από την περιοχή του Bόλγα, ήρθαν και κατέλαβαν τον σλαβικό λαό που κατοικούσε στην περιοχή της σημερινής Bουλγαρίας. Ως γλώσσα, όμως, παρέμεινε ως πιο ισχυρή η σλαβική - όπως και τα ήθη και τα έθιμα των Σλάβων. Oι Oύνοι κατέλαβαν τη Γερμανία και εγκαταστάθηκαν εκεί, σε τίποτα, όμως, δεν άλλαξαν τη γλώσσα και τα φυλετικά χαρακτηριστικά των Γερμανών. Tέλος, οι Tούρκοι, παρά τα 400 χρόνια κυριαρχίας επί των Eλλήνων, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να αφανίσουν την ελληνική γλώσσα, αλλά και επίσημη διπλωματική γλώσσα της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας ήταν η ελληνική. Aυτό δεν κατάφεραν να το επιβάλουν ούτε οι κατακτητές Pωμαίοι, με τους οποίους συνέβη το αντίθετο. Eίναι, λοιπόν, ιεροσυλία το να διεκδικούν τη μακεδονική κληρονομιά. Aπορίας άξια είναι, επίσης, η πολιτική που τηρούν η διεθνής κοινότητα αλλά και το ελληνικό κράτος απέναντι στους γειτονικούς αυτούς λαούς, που σφετερίζονται το ένδοξο όνομα της ελληνικής Mακεδονίας. Aμέτοχοι, όμως, δεν είναι και οι πανεπιστημιακοί, ακαδημαϊκοί και εκπαιδευτικοί κύκλοι της Eλλάδας, που δεν αγωνίζονται -για λόγους δήθεν προοδευτικών και αντεθνικιστικών αντιλήψεων- κατά του κατάφωρου αυτού βιασμού και εμπαιγμού της ελληνικής και μακεδονικής ιστορίας και του πολιτισμού. Eνώ υπάρχουν όλα τα παραπάνω αδιάσειστα στοιχεία, δεν εκδίδονται επιστημονικά, ιστορικά και λαογραφικά βιβλία καθώς και κείμενα και μπροσούρες που να αντικρούουν όλα τα βδελυρά αλλά και αστεία που ακούγονται, γράφονται και συμβαίνουν και είναι φαιδρό λαοί που ήρθαν αυθαίρετα και κατοίκησαν σε χώρες οι οποίες συνορεύουν με τη Mακεδονία χίλια χρόνια μετά τον Mέγα Aλέξανδρο, να θέλουν να αποκαλούνται και να πιστεύουν πως είναι Mακεδόνες και κανείς να μην τους ειρωνεύεται και να μην τους γελοιοποιεί. Σίγουρα τρίζουν τα κόκαλα του Φιλίππου B' και του Mεγάλου Aλεξάνδρου...

Bιβλιογραφία
* Iστορία του Eλληνικού Έθνους, Eκδοτική Aθηνών
* «H καταγωγή των Eλλήνων», Δημήτριος Π. Δημόπουλος, Eλεύθερη Σκέψις
* «Θέματα Iστορίας», OEΔB, B' Eνιαίου Λυκείου
* Herodoti Historiae, Oxford Classical Texts, Eκδόσεις Kαρδαμίτσα
* Oμηρικόν Λεξικόν, I. Πανταζίδου, Eκδόσεις Iωάν. Σιδέρης
* Πλούταρχος, Bίος Aλεξάνδρου, Bίοι Παράλληλοι

http://www.innernet.gr/articleview1.php?id=498


ΔΑΡΔΑΝΙΑ να ονομαστούν τα Σκόπια

Και  να  που  ξαφνικά προέκυψε  πάλι  θέμα  «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», τη στιγμή  που διεξάγονταν συνομιλίες για την  εξεύρεση  μιας κοινά αποδεκτής λύσης για  την  ονομασία της Πρώην  Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.  Η…. καλή μας  φίλη  Αμερική  με τον… πολυτάλαντο  κ. Μπους, - για να μη χρησιμοποιήσουμε άλλη λέξη - αναγνώρισαν (!!!) το συνταγματικό όνομά της.

Αναγνώρισαν  «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»  σ ένα  χώρο  που ανέκαθεν μόνο Ελληνικές  πόλεις  υπήρχαν  Μοναστήρι, Γευγελή κ.λπ. Όλες αυτές τις ένωνε η αρχαία Εγνατία οδός που δημιουργήθηκε το  146 μ.Χ.

clip_image003

Η  ΔΑΡΔΑΝΙΑ

Πάνω από τα σημερινά  Σκόπια στην κοιλάδα μεταξύ Μόραβα και Αξιού, κατοικούσαν οι Δάρδανοι, που εντοπίζονται λίγο πριν  τη ρωμαϊκή εποχή.

Φυλή  που έχει τις ρίζες της σε  περιοχή ανάμεσα στην Ασσυρία (Ιράκ) και τη " Μηδία (Περσία), από όπου είχαν εκδιωχθεί. Εξ ου και το όνομα  Κίρος   (Γκλιγκόροφ)  και  άλλοι.

Σύμφωνα με  τη μυθολογία οι Δάρδανοι  προήλθαν από τον γιο του Ιλλυριού, τον Δάρδανο.  Όμως, ο Ιλλυριός σύμφωνα με τη μυθολογία είχε τη μορφή δράκοντα και οι  υπήκοοί του οι Εγχελείς είχαν τη μορφή φιδιών.

Πιστεύουμε, ότι μια τέτοια  εκδοχή  δεν θα ικανοποιούσε  τους Σκοπιανούς.

Ένας άλλος Δάρδανος της  μυθολογίας είναι ο γιος της Ηλέκτρας και του Δία, που έφυγε από την Αρκαδία. Από εκεί λόγω κατακλυσμού,  πήγε στη Σαμοθράκη και μετά εγκαταστάθηκε σε περιοχή κοντά στην Τροία. Από αυτόν πήραν το όνομα τους τα Δαρδανέλια. Αλλά αυτοί οι Δάρδανοι  δεν έχουν καμία  σχέση με κείνον.

Ιστορικά διαπιστωμένη είναι μόνο η ύπαρξη Δαρδάνων στην Ανατολή.

ΑΡΧΑΙΑ   ΕΛΛΑΔΑ  Η  ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΚΟΠΙΩΝ

Ακόμη όμως και αν αγνοήσουμε τα παραπάνω στοιχεία, υπάρχουν αρκετά άλλα, που αποδεικνύουν ότι τα Σκόπια ήταν Αρχαία  Ελλάδα.

Το 324 π.Χ. ο Φίλιππος ο Β πολέμησε τους Δάρδανους και έκτισε την πόλη Ηράκλεια -ερείπια υπάρ­χουν και σήμερα- μετέπειτα Μοναστήρι, για να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις τους. Κοντά στην πόλη Ηράκλεια ήταν τα χωριά Στύβηρα, Βρυχίδα, Αθακος, Βρυγιάς, Μελιττών.

Το Μοναστήρι στο τέλος του 19ου αιώνα είχε 15.000 κατοίκους, τα δύο τρίτα ήταν Έλληνες. Αργότερα αυξήθηκαν και υπήρχαν πολλά ελληνικά σχολεία, νοσοκομεία και  μεγαλοπρεπείς ναοί. Πιο πάνω από το Μοναστήρι  υπήρχαν οι κωμοπόλεις Δουρίοπος, Στόβοι, Αστυπος, Βαλαζώρα, κά.

• Τα Σκόπια αρχικά ονο­μάζονταν Σκούποι. Εκεί γεννήθηκε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός.

• Δίπλα στους Σκούπους υπήρχαν η Ολυμπιακή και η Ναϊσός, πατρίδα του Μεγάλου Κωνσταντίνου (280 μ.Χ.).

• Πιο  παλιά, εκεί που είναι  σήμερα η πόλη της Αχρίδας, υπήρχε η αρχαία ελληνική  πόλη  Λιγκηστίς ή Λιχνίτης ή Λνχνιδός. Οι Λιγκηστές υποστήριζαν ότι ήταν από­γονοι των Βακχιάδων της Κορίνθου. Ένας από τους βασιλιάδες της ήταν ο Αρραβαίος, η κόρη του  οποίου, Ευρυδίκη, παντρεύ­τηκε τον Αμύντα τον Γ, πατέρα του Φιλίππου του Β' (πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου}. Στην περιοχή βρέθηκαν ελληνικές αρχαιό­τητες και υπάρχουν ακόμη βυζαντινά μνημεία και εκκλησίες.

• Στο Τρεμπένιστε κοντά στην Αχρίδα, η αρχαιολογι­κή σκαπάνη αποκάλυψε βασιλικούς τάφους, που μέσα σε αυτούς ήταν χρυσά προσωπεία και άλλα έργα τέχνης του 6ου π.χ. αιώνα, Ελληνικής κατασκευής, που φυλάσσονται στό Μουσείο της Σόφιας.

ΜΟΝΟ  ΔΑΡΔΑΝΙΑ

Όλα όσα ανέφερα  δείχνουν  πόσο πλαστά  είναι τα στοιχεία  και οι χάρτες  που προβάλουν οι Σκοπιανοί. Κι ότι αυτοί που κατοίκησαν πρώτοι  στο χώρο που κατέχουν σήμερα, και δημιούργησαν  τον πολιτισμό στην περιοχή ήταν οι Ελληνες. Οι  Ελληνες, οι απόγονοι του Μακεδνού, οι απόγονοι των Ελλήνων της Βεργίνας, τον ήλιο της οποίας καπηλεύονται.

Όμως, ας όψονται οι ξένες δυνάμεις  που γύρω στα 1900, όταν η βόρεια Ελληνική περιοχή ήταν Τουρκοκρατούμενη, τότε που σκοτώνονταν μεταξύ τους για τα κυριαρχικά τους δικαιώματα  στο χώρο αυτό, Τούρκοι , Αλβανοί, Βούλγαροι και Ρουμάνοι, τον έκαναν  δωρεά στη Γιουγλοσλαβία.

Το συμπέρασμα  είναι ένα. Μπορεί οι Ασιάτες  αυτοί  να κατέχουν  έναν  Ελληνικό χώρο, όμως δεν έχουν καμία, μα καμία σχέση με τους  Ελληνες, και μάλιστα τους Μακεδόνες, κι ούτε μπορούν, ούτε δικαιούνται  να φέρουν ή να χρησιμοποιούν το όνομα  ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ  και ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Σήμερα  στην ΠΓΔΜ (Σκόπια), ζουν  Σκοπιανοί  1.288.301   66,5%, ΑΛβανοί 443.641  22,9%, Τούρκοι  77.492  4%, Τσιγγάνοι 44.588  2,3%, Σέρβοι  38.745  2%, Ελληνες  36.808 1,9 %  και Βλάχοι  7.749  0,4%.

Από όλους αυτούς μόνο  οι κατοικούντες στην  ΠΓΔΜ  Ελληνες μπορούν να ονομάζονται  Μακεδόνες, πράγμα  που κάνουν  άλλωστε  σε κάθε δήλωσή τους, όπως θα είδαμε και στην τηλεόραση.

Αλλωστε  ως το 1939, όπως μαρτυρούν  επίσημα έγγραφα και γραμματόσημα  η περιοχή σημειωνόταν  στο χάρτη  ως  ΒΑΡΝΤΑΣΚΑ

clip_image004

Γραμματόσημο του 1939. Τα Σκόπια ονομαζονται ΒΑΡΝΤΑΣΚΑ και οχι Μακεδονία.

Τί σκοπό έχει  η αλλαγή του ονόματος  σε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;  Εξυπηρετεί σχέδιο  επεκτατισμού;

Μόνο ΔΑΡΔΑΝΙΑ, λοιπόν, μπορεί να ονομαστεί αυτό το κράτος,  γιατί από Δάρδανους και άλλους  κατοικείται. Κι ας ήταν παλιά, ο χώρος  αυτός, Ελληνικός.

Αυτή, άλλωστε, είναι και η φυσική  καταγωγή  των ανθρώπων που κατοικούν  σήμερα εκεί.

Αν πάλι  ο χώρος  αυτός πρέπει να ονομαστεί ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, για χάρη των 36.808  Ελλήνων -Μακεδόνων, τότε  το πράγμα  αλλάζει, καθώς και οι συσχετισμοί στα Βαλκάνια,  και   φυσικά  οι διεκδικήσεις.

ΒΑΣΙΛΗΣ  ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
Δημοσιογράφος – ιστορικός ερευνητής - 4 Νοεμβρίου  2004

ΠΟΥ  ΗΤΑΝ   Η    ΑΛΒΑΝΙΑ     ΚΑΙ    ΤΑ    ΣΚΟΠΙΑ

    Σήμερα  που τόσος λόγος γίνεται  για τους φίλους μας οικονομικούς μετανάστες  τους Αλβανούς- άσχετα  αν βρίσκονται  εδώ νόμιμα ή παράνομα -  καλό είναι  να δούμε  ποιοί  κατοίκησαν στο χώρο  που βρίσκεται σήμερα η χώρα τους Αλβανία, τουλάχιστον η Νότια – από  την προϊστορία μέχρι  σήμερα.

     Για να  μάθουν και οι ίδιοι ό,τι δεν  ξέρουν.  Γιατί  σίγουρα δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να ξέρουν, ή η προπαγάνδα  δεν τους αφήνει να ξέρουν, και συμπαρασύρουν μαζί τους και όσους - δυστυχώς είναι  οι  περισσότεροι της υφηλίου-  είναι ανιστόρητοι.  

   Στην έκταση που σήμερα  κατέχει  η  Αλβανία,  υπήρχε  η Αρχαία  Ιλλυρία.  Είχε πάρει  το όνομά της  από τον Έλληνα  ήρωα  της εποχής Ιλλυριό, που ήταν  γιος  του βασιλιά των Θηβών  Κάδμου και της Αρμονίας( 1470 π.Χ.).  Υπήκοοί του  ήταν οι Εγχελείς. Ο  Ιλλυριός  είχε  αδελφό  τον Αδρία  -  εξ ου και Αδριατική- κι ήταν  πρόγονος  των Δασσαρητών. Γεγονός είναι  ότι σήμερα  πολλοί Αλβανοί  έχουν το όνομα «Ιλλυριός» (Ιλίρ).

   Πέραν  αυτών  πολλοί  Αργείοι,  Αρκάδες και άλλοι  είχαν μεταναστεύσει   προς  το βορά.  Σχετικά μια  "Αρβανίτισσα" γράφει:

  Αργότερα  τους κατέλαβαν οι Μακεδόνες.

     Στα   1410 -1220 π.Χ. συναντάμε   εκεί  τον Δαύνο,  το Διομήδη, τον Ευρυμέδοντα, τον Αχιλλέα, το  γιο του  Νεοπτόλεμο, ώσπου φάνουμε στον Πύρρο ( 318 π.Χ).

clip_image003[1]

Η Αλβανία  ήταν   στην   Ασία

    Η Αλβανία ήταν αλλού. Είναι αρχαιότατη χώρα, μόνο που βρισκόταν στην Υπερκαυκασία, κοντά στην Κασπία Θάλασσα, δίπλα στην Αρμενία και τη Γεωργία! Μέχρι που τους διέλυσαν οι Ρωμαίοι τον 1ον μ.Χ. αιώνα. Πρωτεύουσα ήταν η  Καμπάχα, ερείπιά της υπάρχουν και σήμερα. Μετά την καταστροφή από τους Ρωμαίους πολλοί Αλβανοί έφυγαν από την Υπερκαυκασία και ήρθαν στη Ιλλυρία. Κοντά στα σημερινά Τίρανα δημιούργησαν το χωριό Αλβανό ή Αρβανο, στην περιοχή της σημερινής Κρόϊας. Το χωριό  αυτό  για πρώτη φορά αναφέρεται  απο τον Πτολεμαίο  το Γεωγράφο, ως  "Αλβανόπολις", και τον 11ο  αιώνα από τους βυζαντινούς. Έτσι  ονομάστηκαν  Αλβανοί ή Αρβανίτες.  Και σιγά –σιγά άρχισαν να αυξάνονται, ενώ παράλληλα έφταναν  εκεί   κι άλλοι Ανατολίτες  ή Σλαύοι. Αυτό, άλλωστε  δείχνει και η Γλώσσα που μιλούν, ένα κράμα  Αρμενικής, Ινδικής, Περσικής και Σλάβικης ( Διαβάστε  εδώ. ) Που  φυσικά επηρεάστηκε από την ιθαγενή γλώσσα των αρχαίων  Ιλλυριών - αρχαιοελληνική. Ακόμη ήρθαν και  διάφοροι  Ευρωπαίοι, Ιταλοί και άλλοι, που  πρόσθεσαν κι αυτοί την επίδρασή τους. Αλλωστε όλες οι Γλώσσες, μηδεμιάς εξαιρουμένης,  έχουν πάρει λέξεις  από  διάφορους λαούς όπως και η δική μας.

       Δεν πρέπει ακόμη να ξεχνάμε  ότι  ο Πέρσης  - γιος  του  Περσέα- στα  1350 π.Χ. πήγε στην Περσία  και ίδρυσε τον  οίκο των Αχαιμενιδών. Ούτε ότι ο Ελληνας Ιταλός, είχε πάει στην Ιταλία.

      Οι επιδράσεις στη Νέα  Αλβανία ολοκληρώθηκαν  την εποχή της Τουρκοκρατίας.  Στο μεταξύ  οι πάμπολοι  Ελληνες   έφευγαν  στο νότο, λόγω των διωγμών. 

      Να  ξεπεράσουμε   τις γνωστές, σήμερα,  ελληνικές πόλεις ( Άγιοι Σαράντα, Χειμάρα, Αργυρόκαστρο, Δυρράχιο, Σκόδρα κλπ. ) και να δούμε αυτές της αρχαιότητας:

*** Η  Απολλωνία, σημαντική πόλη που ιδρύθηκε τον 6ο π.χ. αιώνα από Κερκυραίους και Κορινθίους.

****  Το Νυμφαίο, βρέθηκαν πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα.

***** Η   Επίδαμνος, το αρχαίο Δυρράχιο, που έκοβε και νομίσματα με τα γράμματα ΔΥΡ.

******  Η Φοινίκη που χτίστηκε το 230 π.χ., στην περιοχή των Αγίων Σαράντα, εκεί που βρίσκεται το σημερινό ­Φοινίκιο.

*********  Η  Χιμαίρα - η σημερινή Χειμάρα - και ακόμη η Βυλλιακή,το Θρόνιο, η  Αμάντα, ο Ωριχος και  άλλες.

Κατοικούσαν   Ελληνικές φυλές

       Παλαιοντολογικές έρευνες δείχνουν σήμερα ότι οι περιοχές γύρω από τον Γράμμο, τον Σμόλικα και το Βόρα, από το 2300 π.Χ. ήταν κατοικημένες και οι κάτοικοί τους αποτελούσαν τον κύριο  όγκο των πρωτοελλήνων, Ιώνων, Αρκάδων, πρωτοαιολικών   φύλλων.

        Αλλά η  σημερινή  προπαγάνδα  δεν αφήνει να φανεί ότι  αυτοί που κατοίκησαν πρώτοι και δημιούργησαν τον πολιτισμό στην περιοχή ήταν οι Έλληνες. Και δεν  χρειάζεται καν το πελώριο πολιτιστικό βάρος της Βεργίνας για ν' αποδείξει τα δικαιώματα των  Ελλήνων.  Αφού  ο αρχαίος Ελληνισμός έφθανε τόσο ψηλά, πάνω από τα Σκόπια. Τον « ήλιο»  της  Βεργίνας  βρήκαν  κι εκεί οι Σκοπιανοί  και τον λανσάρουν σα δικό τους έμβλημα.

       Θα αναφέρουμε μόνο ακόμη ότι γύρω στα 1900, Τούρκοι, Αλβανοί, Βούλγαροι και Ρουμάνοι, σκοτώνονταν μεταξύ τους για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο χώρο αυτό, τα οποία είχαν ανέκαθεν οι 'Έλληνες. Μετά από αυτά οι ξένοι, - οι φίλοι μας - έκαναν την περιοχή δωρεά στην τότε Σερβία, την Αλβανία και τη Βουλγαρία. Οι  Ρουμάνοι έμειναν απ' έξω, παρά την προπαγάνδα τους.

   Όμως όλες  αυτές τις  περιοχές τις ένωνε η  αρχαία Εγνατία οδός που δημιουργήθηκε το 146 μ.Χ.

   Ο   Δάρδανος  από την Αρκαδία

    Αλλά  και η Δαρδανία, πάνω από  τα σημερινά Σκόπια  και τις Ελληνικές  πόλεις  Μοναστήρι, Γευγελή, στην κοιλάδα μεταξύ Μόραβα και Αξιού, - οι Δάρδανοι, εντοπίζονται λίγο πριν τη ρωμαϊκή εποχή-   είχε δημιουργηθεί  από τους απογόνους του Δάρδανου,  του  γιου της Αρκάδος Ηλέκτρας  και του  Δία, που έφυγε από την Αρκαδία. Από κει λόγω κατακλυσμού πήγε στη Σαμοθράκη και μετά εγκαταστάθηκε σε περιοχή κοντά στην Τροία. Από αυτόν πήραν το όνομά τους τα Δαρδανέλια.

      Ιστορικά διαπιστωμένη είναι η ύπαρξη Δαρδάνων στην Ανατολή  (Περσία),  που μετανάστευσαν  στη Βαλκανική.  Γι αυτό και στα Σκόπια  συναντάμε  το  όνομα  «Κύρος» ( Γκλιγκόρωφ).

         Αρχαία Ελλάδα τα Σκόπια

             Ακόμη όμως και αν αγνοήσουμε τα παραπάνω στοιχεία, υπάρχουν αρκετά άλλα, που αποδεικνύουν ότι  η  περιοχή των Σκοπίων ήταν Αρχαία Ελλάδα.

          Το 324 π.Χ. Φίλιππος Β πολέμησε τους Δάρδανους και έκτισε την πόλη Ηράκλεια -ερείπια υπάρχουν και σήμερα- μετέπειτα Μοναστήρι, για να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις τους. Κοντά στην πόλη Ηράκλεια ήταν τα χωριά Στύβηρα, Βρυχίδα, Αθακος, Βρυγιάς, Μελιττών. Το Μοναστήρι στο τέλος του 14ου αιώνα είχε 15.000 κατοίκους, τα δύο τρίτα ήταν 'Έλληνες.    Αργότερα αυξήθηκαν και υπήρχαν πολλά Ελληνικά σχολεία, νοσοκομεία και μεγαλοπρεπείς ναοί. Πιο πάνω από το Μοναστήρι υπήρχαν οι κωμοπόλεις Δουρίοπος, Στόβοι, Αστυπος, Βαλαζώρα, κ.ά.

     Τα Σκόπια αρχικά ονομάζονταν Σκούποι. Εκεί γεννήθηκε ο αυτοκράτωρ  του Βυζαντίου  Ιουστινιανός.

      Δίπλα στους Σκούπους υπήρχαν η Ολυμπιακή και η Ναϊσός, πατρίδα του Μεγάλου Κωνσταντίνου ( 280 μ.Χ.).

       Πιο παλιά  εκεί που είναι  σήμερα η πόλη της Αχρίδας, υπήρχε η αρχαία ελληνική Λιγκηστίς ή Λιχνίτης ή Λιχνιδός. Οι Λιγκηστές υποστήριζαν ότι είναι απόγονοι των Βακχιάδων της Κορίνθου. 'Ένας από τους βασιλιάδες της ήταν ο Αρραβαίος, η κόρη του οποίου Ευρυδίκη, παντρεύτηκε τον Αμύντα τον Γ', πατέρα τον Φιλίππου του Β' (πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου). Στην περιοχή βρέθηκαν ελληνικές αρχαιότητες και υπάρχουν ακόμη  βυζαντινά μνημεία και εκκλησίες.

    ****  Στο Τρεμπένιστε κοντά στην Αχρίδα,  η αρχαιολογική σκαπάνη αποκάλυψε βασιλικούς τάφους, που μέσα σε αυτούς ήταν χρυσά προσωπεία και άλλα έργα τέχνης του  6ου π.χ. αιώνα που φυλάσσονται στο Μουσείο της Σόφιας.

  ΟΙ   ΟΜΑΔΙΚΕΣ  ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

     Εκτός  από τις μεμονωμένες  μετακινήσεις  διαφόρων  οικογενειών  από τις περιοχές της σημερινής Αλβανίας  και των Σκοπίων  στην νότια Ελλάδα,  έγιναν  και  ομαδικές  μετακινήσεις  πολλών  άλλων  χριστιανικών  οικογενειών  Ελληνο-lλλυρικής καταγωγής { οι λεγόμενοι Αρβανίτες,  οι  οποίοι  μιλούσαν την λεγόμενη   αρβανίτικη διάλεκτο }. 

       Τους Αρβανίτες αυτούς είχαν φέρει στην Πελοπόννησο  και  την Αττικοβοιωτία, για να πυκνώσουν  κάπως τον   πληθυσμό  της  ρημαγμένης από  τις επιδρομές χώρας, ο Μανουήλ Καντακουζηνός το 1350 ,  ο  Νέριος  Ατζαϊόλης το 1384  και  ο  Θεόδωρος    Παλαιολόγος  το 1405. 

      Γι  αυτό   και  κατά   καιρούς   ακούμε ή  και  διαβάζουμε   ότι ο   Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης,  η  Μπουμπουλίνα, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος  και  άλλοι   αγωνιστές του 21, ήταν… Αλβανοί, όπως ισχυρίζεται η Αλβανική προπαγάνδα.   Στην πραγματικότητα ήταν Ελληνες   χριστιανοί   που  η οικογένειά  τους  μπορεί  να προήρχετο από   το  χώρο της σημερινής Αλβανίας. 

     Αυτούς  τους «Αρβανίτες»  θέλησαν να εξολοθρεύσουν   οι Τούρκοι  όταν κατέλαβαν την Ελλάδα, γιατί ήταν πιο   Ελληνες  κι  από τους  παλιούς  Ελληνες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, εξ άλλου, ότι οι μουσουλμάνοι   Αλβανοί  αποτέλεσαν μέρος των Τουρκικών  ορδών, που  και  αυτοί αποκαλούνταν  Αρβανίτες.

     Οσο για τον Εθνικό  Ηρωα  της Αλβανίας, τον Σκεντέρμπεη - που σημαίνει  στρατηγός Αλέξανδρος -  τον  Γεώργιο Καστριώτη (1403 - 1468), που πολέμησε  σκληρά και πάντα νικηφόρα τους Τούρκους, κι αυτός Ελληνας ήταν, και μάλιστα  χριστιανός  ορθόδοξος, γιος  του  Ιωάννη Καστριώτη  που είχε  συλληφθεί από τους Τούρκους  και εξισλαμίσθηκε   βίαια  το 1443. Οι γιοι του  Ιωάννη  παραδόθηκαν   στους Τούρκους κι έγιναν μέλη του Τουρκικού Στρατού. Αργότερα δολοφονήθηκαν πλην του μικρότερου Γεωργίου, ο οποίος ήταν  αρρενωπός και  ωραίος. Σ αυτόν  έδειξε συμπάθεια ο Σουλτάνος και   του ανέθεσε την αρχηγία  σώματος 5.000  ανδρών, και τον ονόμασε Σκεντέρμπεη. Ομως  ο Σκεντέρμπεης  δεν ξέχασε  την  καταγωγή του και την πίστη του, και εστράφη  κατά των Τούρκων. Τότε ιδρύθηκε και ο   Σύνδεσμος του Αλβανικού Λαού, που οδήγησε στο  Αλβανικό  Κράτος. Ηταν μια Ελληνική δημιουργία.

clip_image005Ο Γεώργιος  Καστριώτης ( Σκεντέρμπεης)

               Από το γάμο του με την   χριστιανή,  κόρη  του Αριανίτη, Ανδρονίκη Κομνηνή, ο Γεώργιος Καστριώτης, απόκτησε  ένα γιο  τον Ιωάννη Καστριώτη.  Ομως  ο Γεώργιος πέθανε  από  κακοήθη πυρετό ( 17-1-1486 ), αφήνοντας το γιο του και τη χήρα του υπό την προστασία της Βενετίας. Αυτό  σήμανε και  την υποδούλωση  της Νέας Αλβανίας στους  Τούρκους.  Αργότερα  ο Ιωάννης Καστριώτης γύρισε  και πολέμησε στη Μάνη.   Δείτε για  Ελληνες Αρβανίτες, Τουρκαλβανούς, Τσάμηδες.

     Ενώ  οι  Αλβανοί  άρχισαν να προσφέρουν   τις υπηρεσίες τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στο στρατό της, και να μετέχουν στις εκστρατείες της  στην Ευρώπη και στην Ασία, αλλά  και σε όλες τις μάχες που έδινε.

      Τώρα το περίεργο  είναι  πως οι αυθεντικοί Αλβανοί θεωρούν  Εθνικό τους  ήρωα  τον  Γεώργιο Καστριώτη. Για να δικαιολογήσουν τη δημιουργία  του κράτους των;

     Αυτή ήταν η παμπάλαια,  μεγάλη Ελλάδα,  που συνεχώς συρρικνώνεται , στο  χώρο  που  πρωτογεννήθηκε, αλλά   μεγαλώνει στη Διασπορά.

       Οσο για την  Αλβανία των Βαλκανίων, αυτή ήταν πάντα ένας κήπος  που πήγαιναν πολλοί,  και  παράλληλα ένα πιάτο  απ το οποίο ήθελαν να τρώνε μερικοί.

        Αυτά για τους  σημερινούς γείτονες Αλβανούς  και φίλους οικονομικούς μετανάστες  στη  χώρα μας. Κι όταν μιλάμε για  Αλβανούς, να ξέρουμε  και για ποιους Αλβανούς  μιλάμε. Τους Αλβανικής ιθαγένειας, ή τους Αλβανούς υπηκόους.

                                                    ΤΑΚΗΣ   ΒΑΣ.  ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ www.koutouzis.gr .

Πηγή :  http://www.geocities.com/anaxfiles/forum/innermak.html

ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΟΡΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΤΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ

Του Αντιναυάρχου ε.α. Π. ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΥ Π.Ν.

Είναι γνωστές οι επίμονες προσπάθειες των Σκοπίων να επιβάλουν στη διεθνή κοινότητα και ειδικότερα στην Ελλάδα, τα Ελληνικά ιστορικά ονόματα «Μακεδονία» και «μακεδόνας» για τον κρατικό και εθνικό τους προσδιορισμό. Ο αδιάντροπος αυτός σφετερισμός της ταυτότητας των Μακεδόνων, που είναι και ταυτότητα των Ελλήνων, καθώς και της ελληνικότητας του Ονόματος, της Γλώσσας, της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Μακεδονίας, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός, δεν μας ξενίζει ιδιαίτερα γιατί ξεκίνησε πριν από 60 χρόνια. Εκείνο που μας ξενίζει είναι η πρόσφατη αναγνώριση των Σκοπίων, από τις ΗΠΑ, με το Ελληνικό αυτό όνομα, γιατί είναι αχαρακτήριστη, άστοχη, προσβλητική, επικίνδυνη, σε βάρος της Ελλάδας, και οπωσδήποτε ασυνεπής σε σχέση με τις προγενέστερες θέσεις και ενέργειές του επί του θέματος.
Αδιάψευστα ιστορικά γεγονότα και ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι η, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, μετονομασία, τον Αύγουστο του 1944, από τον Τίτο, από Νότια Σερβία σε «Μακεδονία», είχε δύο στόχους : ο πρώτος στόχος ήταν ο προσδιορισμός και αποδυνάμωση της Σερβίας, ο δε δεύτερος και σπουδαιότερος, η απόσπαση της Βόρειας Ελληνικής Επαρχίας της Μακεδονίας προς έλεγχο του Αιγαίου, ιδιαίτερα της πολύ σημαντικής πόλεως και λιμένος της Θεσσαλονίκης, και η στη συνέχεια δημιουργία της ψευδομακεδονίας του Αιγαίου. Φαίνεται ότι οι ΗΠΑ λησμόνησαν την τότε σαφή και αποτελεσματική στάση ως και τις στη συνέχεια ενέργειές τους.
Συγκεκριμένα, στην ενέργεια αυτή του Τίτο, οι ΗΠΑ αντιτάχθησαν και αντέδρασαν άμεσα με τον Υπουργό Εξωτερικών, της Κυβερνήσεως Ρούσβελτ, Εdward R. Stetinius Jr, o oποίος με την υπ΄αριθμό 868014/26-12-44 εγκύκλιό του, δήλωσε τα εξής : «Η Κυβέρνηση αυτή θεωρεί ότι οποιαδήποτε αναφορά σε «Μακεδονικό Έθνος», «Μακεδονική Πατρώα Γη» ή «Μακεδονική Εθνική Συνείδηση» είναι αδικαιολόγητη και δημαγωγική, δεν αντιπροσωπεύει εθνική ή πολιτική πραγματικότητα, ενώ διαβλέπει, στην παρούσα αναβίωσή της, πιθανό μανδύα για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας. Η επίσημη πολιτική αυτής της Κυβέρνησης είναι να λάβει τα αναγκαία μέτρα εναντίον εκείνων που θα βοηθήσουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία στη δημιουργία «Μακεδονικού Ζητήματος» σε βάρος της Ελλάδας».
Την πολιτική αυτή ενίσχυσαν και νεώτεροι Πρόεδροι ως και τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ. ΟΙ ανωτέρω δηλώσεις αποδείχθησαν προφητικές δεδομένου ότι ο Τίτο και ο Στάλιν πράγματι ξεκίνησαν επιθετική ενέργεια εναντίον της Ελλάδας στην οποία οι ΗΠΑ αντέδρασαν με το Δόγμα ΤΡΟΥΜΑΝ και βοήθεια προς την Ελλάδα, το 1947, προκειμένου να προστατευθεί η εδαφική της ακεραιότητα από “κομμουνιστική κατοχή”. Την ανωτέρω άποψη/στάση των ΗΠΑ ενίσχυσαν επίσης, μεταξύ άλλων, ο ΟΗΕ, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος και οι ομολογίες Στάλιν και Δημητρώφ.
Κατωτέρω θα επαναληφθούν συνοπτικά, οι κυριότεροι λόγοι που δεν επιτρέπουν τη χρήση των ονομάτων «Μακεδονία», «Μακεδόνας» και «Μακεδονικός από το νέο κράτος :
α. Δεν είναι σωστό μια χώρα, η οποία είναι τμήμα μιας γεωγραφικής περιοχής, να ορίζεται αυθαίρετα από μόνη της, με επίσημο τρόπο, εκπρόσωπος της όλης περιοχής.
β. Δεν αντιπροσωπεύει ούτε εθνική ούτε πολιτική πραγματικότητα δεδομένου ότι τα ονόματα αυτά είναι καθαρά Ελληνικά, αναφορικά με την προέλευσή τους, και ότι δεν υπάρχει Μακεδονική φυλή. Η χρήση των ονομάτων αυτών στην αρχαία Ελλάδα, ακόμη και σε προσδιορισμούς όπως «Βασίλειο της Μακεδονίας του Φιλίππου του Β΄ή του Μεγάλου Αλεξάνδρου» έδειχνε γεωγραφική περιοχή και όχι εθνότητα. Οι Μακεδόνες όπως οι Αθηναίοι, οι Σπαρτιάτες, οι Θηβαίοι, Κύπριοι κ.λ.π. ήταν όλοι Έλληνες.
γ. Μπορεί να στηρίξει εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος γειτονικών χωρών, όπως συνέβηκε πολλές φορές μέχρι τώρα.
δ. Δεν υπάρχει ομοιογένεια στον πληθυσμό του νέου κράτους. Σύμφωνα με ένα άρθρο στο περιοδικό Christian Science Monitor, στις 28 Οκτωβρίου 1992, στη σελίδα 19, από τον C.M.WOODHOUSE, πολύ γνωστό ιστορικό και πρώην μέλος του Βρετανικού Κοινοβουλίου ο οποίος υπηρέτησε τη Μεγάλη Βρετανία, στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια και μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο πληθυσμός αποτελείται από 40-45% Σλάβους, 30% Αλβανούς, 10% Έλληνες και 10% Τσιγγάνους και λοιπούς.
ε. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί την παραποίηση της ιστορίας της Μακεδονίας στους ακόλουθους ψευδείς ισχυρισμούς/επιχειρήματα που έχουν κατασκευασθεί από τους Σκοπιανούς αξιωματούχους προκειμένου να υποστηρίξουν τις προσπάθειές τους να επιβάλουν τη χρήση του ονόματος Μακεδονία και των παραγώγων του :

  • Ότι οι Μακεδόνες δεν είναι Έλληνες αλλά μια ξεχωριστή εθνότητα.
  • Ότι η γλώσσα τους δεν είναι η Ελληνική, αλλά το ιδίωμα που ομιλείται στην περιοχή των Σκοπίων.
  • Ότι η Μακεδονία εκτείνεται προς Βορράν πολύ πέραν των ορίων της ιστορικής Μακεδονίας, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να περιλαμβάνει πραγματικές σλαβικές περιοχές που δεν είχαν υπάρξει ποτέ τμήματα της Μακεδονίας στην αρχαιότητα και οι οποίες στην πραγματικότητα ήταν τμήματα της αρχαίας Δαρδανίας.
  • Ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αλλά ένα ξεχωριστό έθνος που είχε σχέση με τους Ιλλυριούς και τους Θράκες.
  • Ότι όταν οι Σλάβοι κατέβηκαν στη Βαλκανική, κατά τη διάρκεια του 6ου και 7ου αιώνων μ.Χ. συγχωνεύθηκαν με τους μη Έλληνες απογόνους των αρχαίων Μακεδόνων και έτσι δημιουργήθηκε ένα νέο έθνος οι Σλαβο-Μακεδόνες.
  • Ότι οι απόγονοι αυτών των Σλαβο-Μακεδόνων του μεσαίωνα είναι οι σημερινοί Μακεδόνες των Σκοπίων.
  • Ότι στη Βουλγαρία και Ελλάδα υπάρχουν κάτοικοι οι οποίοι ανήκουν σ΄αυτό το «Μακεδονικό Έθνος» οι οποίοι σχηματίζουν καταπιεσμένες μειονότητες των οποίων τα δικαιώματα πρέπει να αναγνωρισθούν.
  • Ότι οτιδήποτε αποκαλούμενο «Μακεδονικό», ήθη, έθιμα, πολιτισμός κ.λ.π. δεν είναι Ελληνικό, αλλά δημιούργημα των Μακεδόνων του τύπου των Σκοπίων.

Φυσικά όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί, σε καμιά περίπτωση, δεν μπορούν να αντέξουν κριτική γιατί είναι τελείως αμφισβητήσιμοι τόσο με ιστορικά και εθνολογικά όσο και με πολιτιστικά ή κοινωνιολογικά κριτήρια.
Τα επιχειρήματα να μη χρησιμοποιηθούν τα ονόματα «Μακεδονία» και «Μακεδονικός» είναι ουσιώδη και σε σύγκριση με τους ισχυρισμούς των Σκοπιανών είναι συντριπτικά και αποφασιστικά.
Οι κατασκευασμένοι από τους Σκοπιανούς ισχυρισμοί, που προαναφέρθηκαν, προβάλλονταν και προβάλλονται συνεχώς από τους αξιωματούχους των Σκοπίων όχι μόνο τότε που ήταν ομόσπονδο κράτος αλλά ιδιαίτερα και πιο επίμονα τώρα που είναι ανεξάρτητο κράτος. Μολονότι δεν αντέχουν ακόμη και στοιχειώδη κριτική δεδομένου ότι είναι ψευδείς και αδικαιολόγητοι, τα ακόλουθα αποδεικτικά στοιχεία θα αποδείξουν ότι τα αντικρούοντα αυτούς επιχειρήματα είναι ουσιαστικά, συντριπτικά και αποφασιστικής σημασίας.
Η Μακεδονία από μόνη της, με τις χιλιετίες της παλιάς της δόξας, δεν θα επιτρέψει την αλλαγή της ιστορίας. Μόνο το άκουσμα των ονομάτων του Αριστοτέλη και του Μεγάλου Αλεξάνδρου και η συνεισφορά τους στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, του πρώτου με τη σοφία του και του δεύτερου με την πολεμική του αρετή, την ανδρεία, την εξαίρετη πολιτική και τη μεγαλοσύνη του, θα έπρεπε να είναι αρκετά για να επαναφέρουν στα λογικά τους όλους αυτούς που προσπαθούν να παραποιήσουν την ιστορία της.
Η Μακεδονία υπήρξε πάντοτε και εξακολουθεί να είναι ακόμη η πιο προχωρημένη έπαλξη και ο προμαχώνας της Ελλάδας.
Όλες οι ιστορικές πηγές συμφωνούν αναφορικά με τη γεωγραφική θέση της αρχαίας Μακεδονίας της οποίας τα όρια ήταν τα ακόλουθα :

  • Το Αιγαίο Πέλαγος και τα βουνά Καμβούνια, Πιέρια και Όλυμπος προς νότον.
  • Οι λίμνες Οχρίδα και Πρέσπα και τα βουνά Βαμβούνα, Σκόμιο και Ροδόπη προς βορράν.
  • Ο ποταμός Νέστος προς ανατολάς και τα βουνά Γράμμος και Πίνδος προς δυσμάς.

Οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, οι Μακεδόνες, ανήκαν σε μια από τις αρχαιότερες Ελληνικές φυλές. Οι πλησιέστεροι συγγενείς τους ήταν οι Θεσσαλοί και ειδικότερα οι Μαγνήσιοι με τους οποίους μοιράζονταν την Αιολική καταγωγή.
Η γλώσσα που μιλούσαν ανήκε στους αρχαιότερους τύπους της Ελληνικής και είχε συγγένεια με τις διαλέκτους της Αιολικής, Αρκαδικής, Κυπριακής και Μηκυναϊκής.
Η θρησκεία των Μακεδόνων ήταν η ίδια με τη θρησκεία των άλλων Ελλήνων οι δε μύθοι και παραδόσεις τους ήταν τα ίδια που συναντούσες σε όλο τον Ελληνικό κόσμο.
Ο Βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππος ο Β΄και ο γιός του Αλέξανδρος ο Μέγας – στον οποίο οι Σκοπιανοί προσπαθούν επισταμένα να προσδώσουν «Σλαβομακεδονική» ταυτότητα – ενεργούσαν όχι απλώς σαν Έλληνες αλλά σαν Πανελλήνιοι Αρχηγοί με την έννοια ότι έκαναν πράξη την παλιά ιδέα του σχηματισμού ενός ενιαίου Ελληνικού κράτους με τη συγχώνευση των Ελληνικών πόλεων-κρατών.
Στις χρονικές περιόδους που ακολούθησαν, και ειδικότερα μετά την εμφάνιση στη Βαλκανική των Σλάβων και των Βουλγάρων (6ο και 7ο αιώνα μ. Χ.) η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας όπως προσδιορίσθηκε προηγουμένως εξακολούθησε να είναι η έπαλξη και ο προμαχώνας του Ελληνισμού όπως ακριβώς ήταν και κατά την αρχαιότητα.
Η Παλαιά Διαθήκη, οι αρχαίοι συγγραφείς, σύγχρονοι ερευνητές, αμέτρητες επιγραφές σε αγάλματα, τάφους, στήλες με Ελληνικά ονόματα και αναθήματα, χιλιάδες νομίσματα, όχι μόνο στη Μακεδονία και στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και σε χώρες του εξωτερικού όπως στη Λιβύη, την Αίγυπτο και την Ασία, μέχρι τις Ινδίες, επιβεβαιώνουν κατηγορηματικά ότι, οι Μακεδόνες σαν Έλληνες, είχαν τους ίδιους θεούς, τις ίδιες θρησκευτικές λατρείες, και ότι ήταν αυτοί που διέδωσαν τη γλώσσα τους, που ήταν η Ελληνική, και το Ελληνικό πνεύμα σε όλο το γνωστό τότε κόσμο.
Η Παλαιά Διαθήκη περιλαμβάνει ακαταμάχητα και αδιάσειστα αυτούσια στοιχεία στα κείμενά της. Σε ένα από αυτά, ο Προφήτης Δανιήλ, 200 περίπου χρόνια πριν από τη γέννηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προέβλεψε ότι «ο Βασιλιάς των Μήδων και των Περσών θα κατατροπωθεί από έναν Έλληνα Βασιλιά και ότι αυτόν τον πρώτο μεγάλο Βασιλιά θα τον διαδεχθούν τέσσερις Βασιλιάδες από το ίδιο Βασίλειο».
Οι Αρχαίοι συγγραφείς και ιστορικοί δίνουν επίσης αμέτρητα αποδεικτικά στοιχεία. Η πρώτη ιστορική αναφορά δίνεται από τον Όμηρο ο οποίος στην Ιλιάδα μνημονεύει τα ονόματα διαφόρων Πελασγικών και Ελληνικών φυλών που ζούσαν στη Μακεδονία.
Ο Στράβων αναφέρει: «Φυσικά η Μακεδονία είναι μέρος της Ελλάδας».
Ο Ηρόδοτος γράφει : «Οι απόγονοι του Περδίκα, του πρώτου Βασιλιά των Μακεδόνων, είναι Έλληνες, όπως οι ίδιοι το θέλουν και όπως εγώ ο ίδιος το ξέρω».
Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι : «Οι Μακεδόνες αποτελούνται από διάφορες ελληνικές φυλές κάτω από διάφορους Βασιλιάδες».
Ο Πολύβιος λέει : «Οποία και πόσο μεγάλη τιμή πρέπει να ανήκει στους Μακεδόνες οι οποίοι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους δεν έπαψαν ποτέ να μάχονται εναντίον των Βαρβάρων για την ασφάλεια των Ελλήνων».
Ο Αρριανός, στο βιβλίο του «Ανάβαση του Αλεξάνδρου» αναφέρει ότι μετά τη μάχη του Γρανικού ο Αλέξανδρος έκανε τα εξής : «Έστειλε στην Αθήνα, την πρώτη πόλη όλων των Ελλήνων, και όχι στην Πέλλα που ήταν η πρωτεύουσα της Μακεδονίας, τριακόσιες πανοπλίες και άλλα Περσικά λάφυρα, για να ανατεθούν στην πολιούχο Αθηνά με την αφιέρωση «Αλέξανδρος ο Φιλίππου και οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων, από των Βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων». Επίσης λέει ότι 2000 Έλληνες μισθοφόρους των Περσών, που συνέλαβε αιχμαλώτους, τους έστειλε δέσμιους στη Μακεδονία για να εργασθούν εκεί σαν δούλοι «ότι παρά τα κοινά δόξαντα τοις Έλλησιν, Έλληνες όντες, εναντία τη Ελλάδι υπέρ των Βαρβάρων εμάχοντο».
Με τις ενέργειές του αυτές ο Αλέξανδρος, εκτός από την απογοήτευσή του για τη μη συμμετοχή των Σπαρτιατών στην Πανελλήνια εκστρατεία εναντίον των Περσών και για τις πολύ λίγες περιπτώσεις που Έλληνες πολέμησαν στο πλευρό των Περσών, δείχνει κυρίως πόσο περήφανος αισθανόταν για την Ελληνική καταγωγή του, ότι το επίτευγμά του το θεωρούσε καθαρά Ελληνικό και ότι το ίδιο θα έπρεπε να αισθάνονταν και οι άλλοι Μακεδόνες αφού ο Αλέξανδρος δεν έκανε καμιά ξεχωριστή αναφορά σ΄αυτούς.
Ο Παυσανίας επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες ήταν μέλη των Δελφικών Αμφικτυονιών λέγοντας : «Την εποχή μου οι Αμφικτυονίες ήταν τριάντα. Οι περιοχές της Νικόπολης, της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας έστειλαν η κάθε μια από έξη αντιπροσώπους» δεδομένου ότι, όπως είναι γνωστό σε όλους, μόνο Έλληνες ήταν μέλη Αμφικτυονιών. Επίσης ο Παυσανίας επιβεβαιώνει ότι οι Μακεδόνες συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου μόνο Έλληνες μπορούσαν να αγωνιστούν, με πολλές συμμετοχές και πολλούς νικητές.
Ο Γιόχαν Γουσταύος Ντρόϊζεν, διαπρεπής Γερμανός φιλόλογος και ιστορικός στην ιστορία που έγραψε για το Μέγα Αλέξανδρο τονίζει ότι : «και οι δύο, και ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος, μετέφεραν και μετέδωσαν στους λαούς της Ασίας όχι το Μακεδονικό πολιτισμό, γιατί δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητος, αλλά τον Ελληνικό πολιτισμό».

Όταν οι χάρτες αποκαλύπτουν την αλήθεια

Οι προσπάθειες που έχουν γίνει από τους Σκοπιανούς να παρέξουν αποδεικτικά στοιχεία για τους ισχυρισμούς τους, με την κατασκευή πλαστών χαρτών, δεν απέδωσαν. Όσο σκληρά και να προσπαθήσει κάποιος δεν θα βρει, πουθενά σ΄όλο τον κόσμο, χάρτες εκτυπωμένους πριν από το 1944 οι οποίοι να εμφανίζουν τη λέξη «Μακεδονία» δε οποιαδήποτε άλλη χώρα εκτός από την Ελλάδα.
Το πόσο αβάσιμα είναι τα επιχειρήματα των Σκοπιανών στην προσπάθειά τους να προβάλουν τους ισχυρισμούς τους ότι υπάρχει «Μακεδονικό Έθνος» αποδεικνύεται από τους παρακάτω εθνολογικούς και ιστορικούς χάρτες :

  • Ο εθνογραφικός χάρτης των εθνοτήτων στη Μακεδονία την περίοδο 1912-1926 ο οποίος εκτυπώθηκε το 1970 από το New Campridge Modern History.
  • Ο εθνογραφικός χάρτης του Kieport που εκτυπώθηκε στο Βερολίνο το 1818.
  • Ο εθνογραφικός χάρτης που έφτιαξε ο Ιταλός Amendore Vergili το 1908 με βάση την Τουρκική απογραφή που είχε διεξαχθεί από τον Hilmi Pasha.
  • Ο χάρτης του Standford.
  • Ο ιστορικός χάρτης της Ελλάδας που εκδόθηκε στη Βαλτιμόρη από τον Ε.Ζ.Coal το 1824, στο υπόμνημα του οποίου ο εκδότης περιγράφει τη Μακεδονία σαν τμήμα της Ηπειρωτικής Ελλάδας ενώ σημειώνει ότι τα βόρεια σύνορά της βρίσκονται πέραν της πόλης του Μοναστηρίου.
  • Ο χάρτης που εκδόθηκε από το φημισμένο Ιστορικό-Γεωγράφο ORTELIUS το 1579, που αναφέρεται στα ιεραποστολικά ταξίδια του Αποστόλου Παύλου, όπου η ελληνική επικράτεια εμφανίζεται ενιαία συμπεριλαμβάνουσα τη Μακεδονία.
  • Ο εθνογραφικός χάρτης των Βαλκανίων που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1878 ο οποίος δείχνει τη μεγάλη υπεροχή του Ελληνικού πληθυσμού, έναντι όλων των άλλων εθνοτήτων χωρίς καμιά ένδειξη των αυτοαποκαλουμένων Μακεδόνων.

Κανείς από αυτούς τους χάρτες, ή οποιοσδήποτε άλλος που εκδόθηκε πριν από το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν κάνει καμιά αναφορά σε ξεχωριστό «Μακεδονικό Έθνος» για τον απλό λόγο ότι δεν υπήρξε τέτοιο έθνος πριν το εφεύρει ο Τίτο.

Δεν υπάρχει Μακεδονική γλώσσα

Οι προσπάθειες των Σκοπιανών να παρουσιάσουν αποδεικτικά στοιχεία ότι η αποκαλούμενη «Μακεδονική γλώσσα» είναι το ιδίωμα που ομιλείται στην περιοχή των Σκοπίων δεν μπορούν να πείσουν κανένα. Η γλώσσα τους, η οποία εμπεριέχει αυτοτελή Σλαβική γλώσσα, ήταν τελείως άγνωστη μέχρι το 1944. Και όσο πολύ και αν προσπαθήσει κάποιος δεν θα βρει τίποτε που να αποδεικνύει την ύπαρξή της. Η γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι Σλαβόφωνοι κάτοικοι της νότιας Γιουγκοσλαβίας και της Νοτιοδυτικής Βουλγαρίας ήταν γνωστή σαν ένα γλωσσικό ιδίωμα της Βουλγαρικής.
Μετά τη δημιουργία της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, για προφανείς πολιτικούς λόγους, ένας πολύ μεγάλος αριθμός φιλολόγων και υποτρόφων της φιλολογίας στρατολογήθηκε προκειμένου να δημιουργήσει μια ξεχωριστή γραπτή γλώσσα.
Αφού πήραν το ήδη ομιλούμενο Βουλγαρικό γλωσσικό ιδίωμα σαν σημείο εκκίνησης και αφού δανείστηκαν ευρύτατα από την Ελληνική, τη Σερβική, τη Ρωσική και άλλες Σλαβικές γλώσσες, δημιούργησαν μια φιλολογική γλώσσα την αποκαλούμενη «Μακεδονική γλώσσα» η οποία αναγνωρίστηκε από το Γιουγκοσλαβικό Σύνταγμα σαν μια από τις τρεις επίσημες γλώσσες της χώρας. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κείμενο, ούτε μια επιγραφή σε αυτή τη γλώσσα πριν από το 1944 αποδεικνύει, χωρίς αμφιβολία, ότι δεν έχει καμιά σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες και τους απογόνους τους που μιλούσαν πάντοτε Ελληνικά.
Το γεγονός ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν την ίδια γλώσσα με τους άλλους Έλληνες φαίνεται και στο έργο του Ρωμαίου Ιστορικού Livy, ο οποίος γράφει ότι τη συνέλευση των Ελλήνων στην Αιτωλία το 200 π.χ. την παρακολούθησαν «αντιπρόσωποι από τους Αιτωλούς, τους Ακαρνάνες και τους Μακεδόνες, οι οποίοι μιλούσαν όλοι την ίδια γλώσσα».
Δεν υπάρχει επίσημο κείμενο ούτε στο πρόσφατο ούτε στο απώτερο παρελθόν στο οποίο να γίνεται μνεία για «Μακεδονία» ή για «Μακεδόνες». Ούτε η συνθήκη του Βερολίνου ούτε η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου κάνουν κάποια αναφορά σ΄αυτό το ενδεχόμενο. Η επίσημη Τουρκική απογραφή του 1905 δίνει αριθμητικά στοιχεία για τους πληθυσμούς της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, η οποία ήταν διηρημένη στα Βιλαέτια της Θεσσαλονίκης και του Μοναστηρίου, δείχνει μεγάλη υπεροχή των Ελλήνων ενώ δεν κάνει καμιά αναφορά σε «Μακεδόνες» για τον απλό λόγο ότι κανένας από τους ερωτηθέντες δεν εδήλωσε τέτοια καταγωγή.
Ένα γεγονός που έχει γίνει αποδεκτό ακόμη και από Σλάβους Ιστορικούς είναι ότι η εγκατάσταση των Σλάβων στα Βαλκάνια έλαβε χώρα τον 6ο αιώνα μ.Χ. και ότι η πολιτιστική τους ιστορία αρχίζει κατά τη διάρκεια του 10ου αιώνα μ.Χ. Οι θεμελιωτές της πολιτιστικής ιστορίας των Σλάβων, ήταν δύο Έλληνες μοναχοί από τη Θεσσαλονίκη, ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του 9ου αιώνα, με σημείο εκκίνησης τη Μακεδονία, δίδαξαν τους Σλάβους τη βασισμένη στα Ελληνικά Κυριλλική γραφή και τη Χριστιανική πίστη της Ελληνο-Ορθόδοξης Εκκλησίας. Έτσι οι πρώτες ουσιώδεις πηγές της πολιτιστικής ζωής και της ιστορίας τους είναι Ελληνικές του Βυζαντίου.
Αυτό και μόνο το γεγονός αποστερεί από τους Σλάβους το δικαίωμα να διεκδικήσουν οιονδήποτε ιστορικό δεσμό με τα Βαλκάνια πριν από τον 6ον αιώνα μ.Χ. και οιονδήποτε πολιτιστικό πριν από τον 10ο αιώνα. Η θεωρία των Σκοπιανών ότι ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος ήταν Σλαβομακεδόνες, η οποία είναι τουλάχιστον αστεία, δέχθηκε ένα ισχυρό ράπισμα από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ, ο οποίος στις 31 Δεκεμβρίου 1980 διένειμε σε όλην την καθολική εκκλησία διακήρυξη, με την οποία ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος μνημονεύονται ως «οι Έλληνες αδελφοί» και καθιερώνονται ως προστάτες της Ευρώπης.

Γεγονότα τα οποία δεν δικαιολογούν άγνοια

Το πολύ γνωστό γεγονός ότι η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε για πρώτη φορά στην Ελληνική.
Η Χριστιανική θρησκεία εκμεταλλεύτηκε το γεγονός που η Ελληνική γλώσσα, χάρη στον Αλέξανδρο και τους διαδόχους του, είχε γίνει παγκόσμια και τη χρησιμοποίησε σαν το κυριότερο μέσο για τη διάδοσή της ώστε να γίνεται κατανοητή από τα διάφορα έθνη.
Τα τρία Ευαγγέλια και οι Πράξεις των Αποστόλων γράφηκαν εξ αρχής στην Ελληνική, ενώ το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, το οποίο γράφηκε στην Αραμαϊκή, μεταφράστηκε πολύ νωρίς στην Ελληνική.
Το γεγονός ότι ο Απόστολος Παύλος άρχισε τις Αποστολικές του περιοδείες από τη Μακεδονία.
Η εξήγηση είναι ότι επειδή ο Μέγας Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του είχαν διαδώσει στο εξωτερικό τον Ελληνικό πολιτισμό και την Ελληνική παιδεία, στο σπίτι του Παύλου μιλούσαν την Ελληνική και ο ίδιος είχε διδαχθεί Ελληνικές επιστήμες.
Ο Holzner στο βιβλίο του που αναφέρεται στον Παύλο γράφει : «Κάποτε από τη Μακεδονία ήλθε ο νεαρός ήρωας (Αλέξανδρος) με τα 22 του χρόνια και έφερε τα δώρα της Δύσης, την Ελληνική γλώσσα και Φιλοσοφία, στην Ανατολή. Τώρα η Δύση αξίωσε το πιο πολύτιμο δώρο από την Ανατολή, τη διδασκαλία του Ναζωραίου……».
Η ιστορία και η πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας ως «Ελληνιστική εποχή» επηρέασε την ιστορία της ανθρωπότητας.
Όπως αναφέρει σε ειδική μελέτη του 1955 το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων και το Πανεπιστήμιο LUND της Σουηδίας, η ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι ιστορία μόνον των Ελλήνων αλλά και όλων των Ευρωπαίων, δεδομένου ότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον Ελληνικό πολιτισμό στην Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο.
Η θέση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως
Η Ευρωπαϊκή Ένωση το Δεκέμβριο του 1991 και τον Ιούνιο του 1992 στις προϋποθέσεις που καθόρισε για την αναγνώριση του νέου κράτους των Σκοπίων περιέλαβε τον όρο να μη χρησιμοποιηθεί η λέξη Μακεδονία στο όνομά τους.

Κατόπιν των ανωτέρω δεν δικαιολογείται , ούτε επιτρέπεται η υφαρπαγή από τους Σκοπιανούς, ούτε και σαν συνθετικό του Ελληνικού ονόματος «Μακεδονία», για τον κρατικό και εθνικό τους προσδιορισμό. Δεν επιτρέπεται επίσης και η σκόπιμη άγνοια ή παράβλεψη της ιστορικής πραγματικότητας, από τρίτες χώρες, μικρές ή μεγάλες, για εξυπηρέτηση των όποιων συμφερόντων τους. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε κάποια παραχώρηση εάν μας έφερναν έστω και ένα γραπτό ή μη μνημείο, χάρτη ή άλλο εύρημα, προ του 1944 που να μην είναι Ελληνικό.

ΣΚΟΠΙΑ: Η ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

clip_image007

«Αν είναι έθνος στην Τουρκιά που φοβούνται

και πολεμούν παραπάνω απ΄ όλα τα άλλα οι Τούρκοι,

είμαστε εμείς… Και μας πολεμούν παντού και πάντα»

Ίων Δραγούμης

Γνωστός Εκδότης Περιοδικού, με άρθρο του την Κυριακή 23/12 στο ΠΑΡΟΝ, ζητά ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ για το ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ, εις το «όνομα» του Τουρκικού Κινδύνου, με πρόταση μάλιστα για το «Άνω Μακεδονία»… Και ζητά από τον «πατριωτικό χώρο» να ενηλικιωθεί… και να υποχωρήσει στα Σκόπια, για να αντιμετωπίσει την Τουρκία!

Βεβαίως καταρχήν, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για στενό «πατριωτικό χώρο», αλλά για πλατιά Πατριωτική Χώρα! Η οποία σε ποσοστό 70-80% έχει πατριωτική βάση σε όλους ανεξαιρέτως τους ψηφοφόρους όλων των Κόμματων, ακόμα και του ΣΥΝασπισμού! Άλλο είναι τι λένε και κάνουν οι ηγεσίες και άλλο τι αισθάνονται και νιώθουν οι ελεύθεροι πολίτες, ψηφοφόροι μιας κάποιας εγκλωβισμένης Κυριακής!

Έτσι εξηγείται ότι αυτή η πατριωτική χώρα, αντιστέκεται σε ποσοστό 80- 90% σε κάθε υποχώρηση στα Σκόπια! Τα οποία είναι ένα από τα «ΑΝΤΙ-Κουρδιστάν» των Τούρκων! Είτε με Σύνθετη, είτε με Διπλή, είτε με κουτσή ή στρεβλή ονομασία! Και όσο υπάρχει αυτό το τεχνητό Κράτος-Ρομπότ, τόσο θα αποτελεί ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΜΟΧΛΟ συντονισμένο εναντίον μας!

Για του λόγου το αληθές, η έδρα του Γραφείου Προβολής Τουρισμού της Τουρκίας, δεν είναι στην Κωνσταντινούπολη, αλλά στα Σκόπια!!!

Το 13ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Τουρκικής Νεολαίας από ολόκληρο τον Κόσμο και συνολικά 36 χώρες, δεν έγινε φέτος στην Τουρκία, αλλά στην Αχρίδα των Σκοπίων!!!

Ακόμη είναι πρόσφατη και η δημόσια προκλητική Διακήρυξη του Ερντογάν μέσα στην Τουρκία, για το δικαίωμα του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» υπέρ των Σκοπίων!!!

Πρόσφατη και η επιδεικτική και αλαζονική επίσκεψη Σκοπιανικής Αντιπροσωπείας στην αυτοαποκαλούμενη παράνομη «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου»!!!

Η Τουρκία ήταν και είναι η μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που επιμένει εξ αρχής σε κάθε έγγραφο, ακόμη και ιστοσελίδα της «Συμμαχίας», να μπαίνει υποχρεωτικά αστερίσκος με τη σημείωση ότι «Η Τουρκία αναγνωρίζει τη FYROM με το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»!!!

Περιττό να αναφέρει κανείς την Τουρκική γενικότερη Οικονομική, Επιχειρηματική, Πολιτική και Στρατιωτική Υποστήριξη υπέρ των Σκοπίων! Μάλιστα τελευταίες διαβαθμισμένες και χωρίς φωτογραφική δυνατότητα εξακρίβωσης πληροφορίες, αναφέρουν ύπαρξη δεκάδων Τουρκικών Αρμάτων Μάχης μέσα στα Σκόπια!!!

Επομένως το επιχείρημα ότι για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την Τουρκία, πρέπει να υποκύψουμε στα Σκόπια, είναι όχι μόνο φτωχό, αλλά και απόλυτα επικίνδυνο!!!

ΕΑΝ ΠΑΡΑΔΟΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ, ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ!!!

Όποιος λοιπόν αγωνίζεται κατά των στενών συμμάχων της Τουρκίας Σκοπίων, κατά της Τουρκίας αγωνίζεται ταυτόχρονα! Κατά της γεωπολιτικής και στρατιωτικής της ισχύος!

Υποχώρηση στο Όνομα, σημαίνει Υποχώρηση στα Σύνορα!

Υποχώρηση στην Ιστορία, σημαίνει υποχώρηση στο ΝεοΚεμαλικό Φασισμό, που προσπαθεί απεγνωσμένα, με σκανδαλώδη υποστήριξη των Σκοπίων, να κερδίσει πόντους στο παιχνίδι της προσωρινής και τελικής αναμέτρησης! Να κάνει τα Σκόπια το μακρύ χέρι της Τουρκίας στην ενδοχώρα της Ελλάδος!

Υποχώρηση στη Μακεδονία μας, σημαίνει υποχώρηση στο ηθικό του λαού, σημαίνει υποχώρηση στα πιστεύω και το μέλλον του, υποχώρηση στα εθνικά και αμυντικά αντανακλαστικά του! Κατάρρευση στην αυτοπεποίθησή του! Δώρο μέγα στην Τουρκική επεκτατική πολιτική!

Η Τουρκία δεν σταματά με τη θυσία της Μακεδονίας! Αλλά με ολική Εθνική ψυχική, εκπαιδευτική, πολιτική, παλλαϊκή και στρατιωτική ισχυρή Άμυνα και Ιστορική Παιδεία!

ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΟΥΜΕ!

Όποιος λαός δίνει το κεφάλι του, τότε δεν θα μπορέσει ξανά ποτέ να κουνήσει καν το χέρι του…

ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ!

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΛΟΓΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;

Ξέρουμε τα Σχέδια των Τούρκων, αναλύουμε τις αποβατικές, επιθετικές Ασκήσεις τους, όπως η πρόσφατη στη Σμύρνη, που προέβλεπε απόβαση-κατάληψη σε εχθρική νήσο για διάσωση «Τουρκικής» Μειονότητας από χέρια «Κούρδων» Τρομοκρατών… αλλά δεν φταίει η Μακεδονία μας για την ανικανότητα Πολιτικών ή πολιτικών, όπως και για την ατιμωτική περισυλλογή του νεκρού ηρωικού μας πιλότου από Τουρκικό Πολεμικό, μέσα στην καρδιά του ελληνικού μας Αιγαίου…

Διότι αποτελεί, γνωστή, φτηνή και χιλιοειπωμένη διακομματική προπαγάνδα, η επίκληση της Τουρκίας για να υποχωρήσουμε στα Σκόπια! Επίκληση από εκείνους που κάνουν τα πάντα για να δυναμώνουν τελικά οι Τούρκοι και να αδυνατίζει η ελληνική ψυχική και αμυντική ισχύ! Από εκείνους που με την επίκληση της Τουρκίας υποχωρούν στην …Τουρκία! Στα Ύμια, στη Μαδρίτη, στους S-300, στο Ναϊρόμπι! Από εκείνους που μέχρι «προχθές» υποστήριζαν μετά μανίας το φιλοτουρκικό Βιβλίο Ιστορίας των Ελληνόπουλων της Στ΄ Δημοτικού! Από εκείνους που μπάζουν πότε τους Μπαμπατζάν, πότε τους Μπαμπατζάκ στη Θράκη και πότε τους «Αρχηγούς» «Τουρκικών Κομμάτων» μέσα στο ιερό Ελληνικό Κοινοβούλιο! Από εκείνους, τους πιστούς και μανιώδεις υποστηρικτές του αθλίου Σχεδίου Αννάν! Και εσχάτως του αθλίου Σχεδίου Νίμιτς! Από εκείνους, που έφτασαν ως το σημείο να κάνουν λόγο για αφοπλισμό των Νησιών μας! Ώστε να είναι ανοικτός και «εύκολος» ο δρόμος…

Το να επιχειρείται δε - ακουσίως θέλουμε να πιστεύουμε - να ταυτιστεί ο «πατριωτικός χώρος» με αυτούς, τους …«ενηλικιωμένους», αποτελεί πρόκληση!

Και στο κάτω κάτω, μπρος στον αδειανό πυθμένα του πανάρχαιου ελληνικού αγγείου του Φιλότιμου και της Αξιοπρέπειας, ας μην ξεχάσουμε τουλάχιστον ότι η περίφημη «Επανάσταση των Νεότουρκων» Αξκων, έγινε για τη «διάσωση» της Μακεδονίας… από τις Δυτικές Δυνάμεις… και την σιδηρά παραμονή της εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…

Αυτό που έκαναν οι Τούρκοι σαν βάρβαροι και στυγνοί κατακτητές, δεν δικαιούμαστε εμείς πολύ περισσότερο να το κάνουμε, σαν αληθινοί και ελεύθεροι και κύριοι Έλληνες και μάλιστα Μακεδόνες; Σαν ατόφιοι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Δεν δικαιούμαστε να επαναστατήσουμε ενάντια σε κάθε υποχώρηση και σε κάθε σχετική αμερικανόφιλη και τουρκόφιλη πολιτική;

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ!

Ας την κρατήσουμε ερμητικά κλειστή!

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΠΡΟΦΡΑΓΜΑ» ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«.. . Τίνος και πηλίκης δει τιμής αξιούσθαι Μακεδόνας, ο τον πλείω του βίου χρόνον ου παύονται διαγωνιζόμενοι προς τούς βαρβάρους υπέρ τής των Ελλήνων ασφαλείας; Ότι γάρ αιεί ποτ’ αν εν μεγάλοις κινδύνοις τα κατά τούς Έλληνας, ει μη Μακεδόνας είχομεν πρόφραγμα και τας των παρά τούτοις βασιλέων φιλοτιμίας...» Πολύβιος ΙΧ, 34, 1

(Ποιας και πόσο μεγάλης τιμής πρέπει να είναι άξιοι οι Μακεδόνες, οι οποίοι κατά το μεγαλύτερο μέρος τής ζωής τους δεν σταματούν ν’ αγωνίζονται εναντίον των βαρβάρων για χάρη τής ασφαλείας των Ελλήνων; Διότι πάντα σε μεγάλο κίνδυνο θα ήταν τα πράγματα των Ελλήνων, εάν δεν είχαμε τούς Μακεδόνες σαν πρόφραγμα και την φιλότιμη συμπεριφορά των βασιλέων τους...)

clip_image009clip_image010 Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

3.500.000 ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Θεσσαλονίκη, Μακεδονία 26 Δεκεμβρίου 2007 μ.Χ.

ΣΗΜ. ΤΟ ΑΡΘΡΟ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ «ΠΑΡΟΝ» στις 30-12-2007

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΠΟΙΟΥΣ ΛΥΠΑΜΑΙ....

ΠΟΙΟΥΣ ΛΥΠΑΜΑΙ....


e-Διαφήμιση